Łuki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- …
- 44
- Następna »
t. 136
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łuk w A jest mylący – umieszczony nad ćwierćnutami dolnego głosu wskazuje jednak wyraźnie na półnutę b jako swój początek. Wątpliwość rozwiewa – na korzyść łuku łączącego ćwierćnuty – łuk w analogicznym t. 284. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||||||
t. 136-137
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Zdaniem redakcji, łuk A, przedłużony przez Chopina aż do kreski taktowej, miał w jego intencji prowadzić do f2 na początku t. 137. Jego zasięg nie jest jednak całkiem jasny, co odtworzono w Wn – łuk w t. 136, na końcu linijki, sugeruje kontynuację, której jednak w t. 137 nie ma. Przyjmujemy – tak jak Wf (→Wa) – że oznacza to rozdzielone łuki, stanowiące zarazem alternatywną możliwość odczytania A. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A |
||||||||
t. 138-140
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Dodanie wzorowanych na repryzie (t. 286-288) łuków l.r. to przemyślana adiustacja Wa, w którym pominięto równocześnie dodane w Wf określenie sempre legato – patrz sąsiednia uwaga. Wydawca angielski samowolnie dodawał łuki także w innych utworach Chopina, np. w Nokturnie Des op. 27 nr 2, t. 2-6. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
||||||||
t. 141
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Moment rozpoczęcia łuku budzi w źródłach wątpliwości. Łuk A być może miał w zamyśle Chopina obejmować tylko dwie nuty górnego głosu, co tak wyraźnie zostało oznaczone w repryzie (t. 289). Z drugiej strony, również odczytany dosłownie łuk A, a także wersję wydań można uważać za wyraz intencji kompozytora:
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A |
||||||||
t. 141
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łuk nad całym taktem, dodany w Wa jest w tym miejscu prawdopodobnie nieautentyczny. Zaczerpnięto go przypuszczalnie z analogicznego t. 289, gdzie zresztą jego autentyczność także nie jest pewna. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- …
- 44
- Następna »