Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Łuki

t. 136

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk A (odczyt dosłowny→WnWfWa)

!!!   miniat: nic.               łuk b-es (znad główki półnuty)

Łuk A, interpretacja kontekstowa

..

Łuk w A jest mylący – umieszczony nad ćwierćnutami dolnego głosu wskazuje jednak wyraźnie na półnutę b jako swój początek. Wątpliwość rozwiewa – na korzyść łuku łączącego ćwierćnuty – łuk w analogicznym t. 284.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 136-137

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk do f2 w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki 136 + 1. akord 137, tylko górna 5-linia.          TGTU

Łuk do e2 w A (możliwa interpretacja→WnWfWa)

(krótszy łuk, do e2)

..

Zdaniem redakcji, łuk A, przedłużony przez Chopina aż do kreski taktowej, miał w jego intencji prowadzić do f2 na początku t. 137. Jego zasięg nie jest jednak całkiem jasny, co odtworzono w Wn – łuk w t. 136, na końcu linijki, sugeruje kontynuację, której jednak w t. 137 nie ma. Przyjmujemy – tak jak Wf (→Wa) – że oznacza to rozdzielone łuki, stanowiące zarazem alternatywną możliwość odczytania A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A

t. 138-140

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuków w A (→WnWf)

!!!   miniat: 2. połowa t. 138 i 1. połowa 139, tylko dolna 5-linia, ścieśnione, bez sempre legato i pedału.            Tu pusta klisza 

5 łuków w Wa

5 półtaktowych łuków nad nutami (jak na s. 18)

..

Dodanie wzorowanych na repryzie (t. 286-288) łuków l.r. to przemyślana adiustacja Wa, w którym pominięto równocześnie dodane w Wf określenie sempre legato – patrz sąsiednia uwaga. Wydawca angielski samowolnie dodawał łuki także w innych utworach Chopina, np. w Nokturnie Des op. 27 nr 2, t. 2-6.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 141

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk od ces2 w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: 3. grupa i g2, tylko górna 5-linia.            EZnieU

Łuk od as2 w A, możliwa interpretacja

EZnieU1

Łuk od b1 w Wn (→WfWa)

EZTU

..

Moment rozpoczęcia łuku budzi w źródłach wątpliwości. Łuk A być może miał w zamyśle Chopina obejmować tylko dwie nuty górnego głosu, co tak wyraźnie zostało oznaczone w repryzie (t. 289). Z drugiej strony, również odczytany dosłownie łuk A, a także wersję wydań można uważać za wyraz intencji kompozytora:

  • łuk od ces2 współgra ze skróceniem wartości poprzedniej nuty górnego głosu, b2, która została zapisana jako ósemka bez kropki;
  • łuk od b1 również nawiązuje do wspomnianego skrócenia b2, zarazem nie rozdziela jednak motywu b1-ces2, tworzącego pendant zarówno do wcześniejszego motywu d2-es2, jak i do motywów górnego głosu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A

t. 141

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuku w A (→WnWf)

!!!   miniat: nic.         TGTU = puste

Łuk w Wa

nad całym taktem

..

Łuk nad całym taktem, dodany w Wa jest w tym miejscu prawdopodobnie nieautentyczny. Zaczerpnięto go przypuszczalnie z analogicznego t. 289, gdzie zresztą jego autentyczność także nie jest pewna.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa