Zagadnienia : Adiustacje Wf

t. 1-22

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W Wn całe pierwsze Tutti jest zapisane czcionką normalnej wielkości, wyraźnie wbrew notacji A i powszechnie stosowanym zasadom publikacji solowych wersji dzieł z akompaniamentem orkiestry. Dlatego traktujemy to jako oczywistą pomyłkę, którą odtwarzamy jedynie w wersji "transkrypcja". Można się dziwić, że nie zwrócono na to uwagi, przygotowując Wn2, starannie na ogół zadiustowane na podstawie A. W Wf (→Wa) błędu tego nie powtórzono, co wydaje się być decyzją wydawcy, być może konsultowaną z Chopinem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wf

t. 19

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Przed górną nutą oktawy A (→Wn1) ma powtórzony . Niepotrzebny znak usunięto w Wf (→Wa) i Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Wf

t. 23-49

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W Wn – z pewnością błędnie – całe pierwsze Tutti wydrukowano czcionką normalnej wielkości.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wf

t. 25-29

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A powtarzane oktawy l.r. w t. 25-26, grupa czterech kwart f1-h1 w pr.r. w t. 26 oraz grupy czterech jednakowych akordów l.r. w t. 27-29 zapisane są skrótowo jako tremola ósemkowe. W Wn1 pisownię tę zachowano tylko w t. 25 i 29, a w Wf tylko w t. 25. W Wa i Wn2, tak jak w tekście głównym, wszystkie skróty zostały rozwinięte.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Skrótowy zapis A , Adiustacje Wf

t. 29-30

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk f2-c3 w A

!!!   miniat: nic.             TGTU

Łuk e2-as2 w Wn1

tr puste;                 red = EZnieU1

Łuk e2-b2 w Wf (→Wa)

Łuk e2-c3 w Wn2

tr puste ;                 red = EZnieU

..

Zasięg łuku A wydaje się jasny, a mimo to nie został on w tej postaci odtworzony w żadnym z wydań. O ile jednak wcześniejsze rozpoczęcie łuku można uznać za usprawiedliwione porównaniem z analogicznym t. 27, o tyle wcześniejsze zakończenie nie znajduje żadnego uzasadnienia w notacji A i jest przykładem tendencyjnej interpretacji łuków przez sztycharza Wn1, w dodatku zrealizowanej niedokładnie, co poprawiono w Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf