mUltimate Chopin

op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 34

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez palcowania w AI i A (→Wf→Wn)

!!!   miniat: 5 szesnastek t. 34, tylko górna 5-linia, bez forte i wideł.     Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wa

!!!    Nad górnym głosem, kolejne 4 tercje: '45' '45' '35' '35',   pod i nad dolnym: 4x '12'  (jak t. 30)
..

Palcowanie w Wa zostało dodane przez Fontanę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 36

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

Ostrzegawczy  przed A i  przed dis2 znajdują się w AI, nie zostały jednak uwzględnione w A. Kasowniki przed obiema nutami oktawy zostały dodane w korekcie Wf (→Wa), najprawdopodobniej w ostatniej fazie, gdyż nie ma ich w Wn1. W późniejszych Wn znaki dodano wraz z krzyżykami ostrzegawczymi przed dis1-dis2 w pr.r. To ostatnie uzupełnienie pojawia się też w Wa4.

Kasownik przed a1 w pr.r. jest naszym dodatkiem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 36

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez palcowania w AI i A (→Wf→Wn)

!!!   miniat: od 2. do 5. szesnastki t. 36, tylko górna 5-linia.     Tu pusta klisza 

Palcowanie Wa

!!!    pr.r. nad, kolejno: 35 12 12 35 35 12;      l.r. pod, kolejno 53 21 21 54 53 21 
..

Palcowanie pierwszych trzech par szesnastek zostało w Wa dodane przez Fontanę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 38-40

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W źródłach brakuje części niezbędnych przygodnych znaków chromatycznych – w pełni poprawny tekst ma tylko Wn4 (→Wn5). Jeśli brać pod uwagę logikę budowy figuracji, to wszystkie te sytuacje można uznać za oczywiste przeoczenia, mimo że w kilku przypadkach stosunki harmoniczne pozwalałyby na uznanie powstałych akordów za możliwe.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 38-40

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

cresc. - - w AI

!!!   miniat: 2. połowa t. 38 i 3 szesnastki t. 39, tylko górna 5-linia.       tu cresc. 38 jak TGTU i kreseczki do końca linijki

 w A, interpretacja kontekstowa

 cresc. w Wf (→Wn)

!!!     38 widły od 2. do przed 5. szesnastką, cresc. jak A-transkr.; 39 widły od 2. do 6. szesnastki i cresc.=TGTU;    40 widły od 2. do 7. szesnastki i cresc. zaraz za nimi (na końcu taktu)

 cresc. w Wa

!!!     38 widły od 1. do po 4. szesnastce, cresc. jak A-transkr.; 39 widły od 2. do 5. szesnastki i cresc.=TGTU;    40 widły od 2. do 5. szesnastki i cresc. na końcu taktu
..

Cresc. - - w AI to wersja pierwotna, zastąpiona w A bardziej precyzyjnymi oznaczeniami. Zdaniem redakcji, drobne różnice graficzne w notacji crescend – zarówno , jak i cresc. – są w A przypadkowe i nie mają sugerować żadnych różnic w interpretacji tych oznaczeń. Sztycharz Wf (→Wn) uznał tak charakterystyczne dla Chopina nałożenie znaku  i wskazówki cresc. za niepotrzebną komplikację. W Wa ujednolicono zasięg znaków  w tych taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf