- « Poprzednia
- 1
- …
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- …
- 45
- Następna »
t. 54
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Akcent długi w AI (w tym i następnym takcie) dowodzi, że podkreślenie nuty c było od początku istotnym składnikiem koncepcji brzmieniowej tego fragmentu. Wyraźnie krótki znak w A (→Wf→Wn) otwiera jednak kwestię rodzaju akcentu, jakim Chopin chciał opatrzyć tę nutę. Zdaniem redakcji, to notacja czystopisu jest w tym wypadku niedokładna, nie mając wszakże pewności co do tego, w tekście głównym odtwarzamy zapis źródła podstawowego. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wa , Niedokładności Wa , Odwrócenie znaku |
||||||
t. 54
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Brak kliników w wydaniach jest zapewne błędem. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||
t. 55-56
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Brak przetrzymania fis1 to zapewne skutek nieuwagi sztycharza Wf (→Wn,Wa2). Łuk znajduje się w obu autografach, dodano go także w Wa3 (→Wa4). Por. t. 56. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf |
||||||
t. 55-57
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W wydaniach ósemki c i H w t. 55-56 nie są powiązane, lecz opatrzone chorągiewkami. Podobnie g na końcu t. 57 w Wn. Patrz też t. 54-57. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
||||||
t. 55
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Oba akcenty – na fis1 w pr.r. i na c w l.r. – wydają się w A dłuższe niż ich odpowiedniki w poprzednim takcie (a także większość innych akcentów w t. 54-59). Różnicy tej nie odtworzono w wydaniach, nie jest też pewne, czy Chopin rzeczywiście chciał tu zróżnicować akcenty. W tekście głównym podajemy akcenty długie, biorąc dodatkowo pod uwagę niewątpliwy akcent długi w l.r. w AI. Por. t. 54 i 55-56. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- …
- 45
- Następna »