mUltimate Chopin

op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wa

Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 30-31

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Akcenty w A, interpretacja kontekstowa

Akcenty (diminuenda?) w Wf

!!!     4x znak akcentu długiego, pierwszy pod wiązaniem (od początku), 2. i 4. zacząć tak w połowie wiązania, trzeci=TGTU

Akcenty długie w Wn1 (→Wn1a→Wn2)

!!!    tylko w t. 30, równo z wiązaniem

Diminuenda (akcenty?) w Wa

!!!     4 jednakowo umieszczone wewnątrz wiązań (znaczy pod, ale na długość wewnątrz) akcenty długie  (być może skrócone nieco) 

Krótkie akcenty w Wn3 (→Wn4)

!!!    jak Wn1 (tylko 30), ale krótkie

Akcenty l.r. w Wn5

!!!    krótkie nad e tylko 30
..

W tekście głównym podajemy jedyną niewątpliwie autentyczną wersję akcentów na tercjach d1-fis1 w t. 30 i d1-f1 w t. 31.  Pozostałe wersje są niemal na pewno wynikiem adiustacji lub złego odczytania podkładów przez sztycharzy. Brak znaków w t. 31 w Wn może oznaczać, że dodano je w ostatniej korekcie Wf. Ostatni akcent jest w A wyraźnie krótszy, co zdaniem redakcji jest niedokładnością pisowni Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 54

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Akcent długi w AI i Wa3 (→Wa4)

!!!   miniat: ta ósemka, tylko dolna 5-linia.     Tu akcent długi

Krótki akcent w A (→Wf→Wn)

 w Wa2
..

Akcent długi w AI (w tym i następnym takcie) dowodzi, że podkreślenie nuty c było od początku istotnym składnikiem koncepcji brzmieniowej tego fragmentu. Wyraźnie krótki znak w A (→Wf→Wn) otwiera jednak kwestię rodzaju akcentu, jakim Chopin chciał opatrzyć tę nutę. Zdaniem redakcji, to notacja czystopisu jest w tym wypadku niedokładna, nie mając wszakże pewności co do tego, w tekście głównym odtwarzamy zapis źródła podstawowego.
Znak użyty w Wa jest bliższy akcentowi długiemu lub nawet widełkom diminuendo, przy czym w Wa2 wydrukowano go odwrotnie, jako . W egzemplarzu prezentowanym w mUltimate Chopin pomyłkę tę skorygowano odręcznie (inny, niepoprawiony egzemplarz można zobaczyć tu).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wa , Niedokładności Wa , Odwrócenie znaku

t. 57

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Akcent długi w A

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia.    TGTU

Akcent (?) w Wf (→Wn1)

!!!    "nie wiadomo-co" nie wiadomo gdzie (corel)

Krótki akcent na dis1 w Wa2 (→Wa3)

Krótki akcent na gis1 w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5) i Wa4
..

Można mieć wątpliwości odnośnie do rodzaju akcentu, użytego w A do wskazania początku motywu. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobny jest akcent długi. W Wf (→Wn1) znak odtworzono nieprecyzyjnie, tak iż w Wa2 (→Wa3) umieszczono go nad 2. szesnastką taktu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa