mUltimate Chopin

op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 3

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

h w AI

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, zakres jak miniatura w opisie uwagi.        Tu na 1. ósemce taktu wersja z komentarza, ale szesnastki pisane na górnej pięciolinii (ósemka e1 wysunięta – corel), na drugiej – TGTU.

e1 w A (→Wf→Wn,Wa)

!!!     TGTU
..

Wersja AI to już druga próba ukształtowania wewnętrznych głosów w tym miejscu. Początkowo Chopin wpisał następującą wersję, schematycznie rozwijającą ideę zawartą w poprzednim takcie: . W t. 11 Chopin skreślił w AI także tę drugą wersję, zastępując ją wersją przyjętą ostatecznie we wszystkich analogicznych taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 4-5

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez łuku w AI i A (→Wf→Wn,Wa)

!!!   miniat: 2. połowa t. 4, tylko dolna 5-linia, bez wideł.    Tu pusta klisza 

Propozycja redakcji
..

W tekście głównym proponujemy objęcie łukiem ośmiu kolejnych tercji na wzór łuków wpisanych w A w obu analogicznych miejscach – t. 12-13 i 65-66. Wersję źródłową można wszakże uważać za kompletną.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 4-12

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Krótkie akcenty w A (→Wf→Wn,Wa)

Propozycja redakcji

!!!    TGTU = 2x długi
..

Nie jest całkiem jasne, jaki akcent w t. 4 – krótki czy długi – miał na myśli Chopin pisząc A. Zdaniem redakcji, ze względu na kontekst melodyczny bardziej prawdopodobny jest akcent długi, warto też zauważyć, że akcenty l.r. w t. 1-2 są krótsze od omawianego akcentu w t. 4. Problem jeszcze wyraźniej występuje w t. 12.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 5

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez znaków w AI

!!!   miniat: ta ćwierćnuta, tylko górna 5-linia.    Tu pusta klisza 

Krótki akcent w Wn i Wa, prawdopodobny odczyt A

!!!    NOWE   TGTU    !!!!!!!!!!  krótki akcent nad nutą

Kropka i akcent w Wf

!!!    kropka pod, akcent nad (tak!)

Możliwa interpretacja A

!!!     akcent długi nad (dawne TGTU)
..

Oznaczenia dotyczące ćwierćnuty e1 są w źródłach niejasne. Przesunięcie w prawo akcentu w A można uważać za nieistotną niedokładność pisowni lub sugestię długości znaku. Jeszcze bardziej zagadkowa wydaje się wersja Wf, tym bardziej że najprawdopodobniej była ona korygowana – nad pięciolinią, na prawo od nuty widoczne są prawdopodobne ślady usuwania akcentu. Nie wiadomo też, dlaczego kropki staccato nie uwzględniono ani w Wn, ani w Wa.
W tekście głównym podajemy krótki akcent nad nutą, co łączy najpewniejsze elementy notacji źródeł. Alternatywnie, ze względu na kontekst melodyczny proponujemy akcent długi w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 6

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez palcowania w AI, A i Wf (→Wn)

!!!     Tu pusta klisza 

Palcowanie wpisane w WfD

!!!    TGTU  (2x'4' w nawiasie)

Palcowanie Wa

!!!     tylko górna 5-linia. Nad:  '4534 4534';   Pod '1212' x 2 (corel – kontynuować, upychając nad wiązaniami);      
..

W tekście głównym uwzględniamy palcowanie wpisane przez Chopina do WfD. Obfite palcowanie Fontany w Wa obejmuje m.in. identyczne wskazanie dwukrotnego użycia 4. palca.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD