mUltimate Chopin

op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 6-7

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W partii pr.r. w Wf widoczne są w tym takcie ślady korygowania aż sześciu błędnych nut. Błędy sztycharza wynikały tu z rutynowego podejścia, zakładającego występowanie najprostszych schematów figuracji – .

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 6

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Wersje AI

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez palcowań, łuku i dynamiki.        Tu w 1. połowie oba głosy na laskach w dół (jako dolny głos), bez 2. szesnastki a1; nad tym górny głos wiązany po dwie szesnastki h1-cis2 cis2-h1.       W 2. połowie górny głos = ósemka a1 (transkr) z kropką (red) i szesnastka h1; dolny = TGTU.   Nad 1. szesnastką taktu gwiazdka odnośnika; odnośnik u dołu strony: (transkr) osia: / (red) ossia:  (krój jak cresc.) i przykład na pięciolinii 4 mm, 1. pół taktu = TGTU

Wersja A (→Wf→Wn,Wa)

!!!! TGTU
..

Na etapie pisania AI Chopin poszukiwał jeszcze najlepszej kontynuacji melodycznej dla pierwszej, pięciotaktowej frazy. W 1. połowie taktu po wielokrotnych skreśleniach zapisał dwie wersje, z których ostatecznie przyjęta została druga, oznaczona w tym rękopisie jako ossia. Jedyna wersja 2. połowy taktu została później zmieniona w A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina

t. 6

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

 w A

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez palców.     TGTU

 w Wf (→Wn,Wa)
..

Skrócenie widełek  w Wf (→Wn,Wa) jest z pewnością dowolnością sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 7-8

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez znaków w AI, A i Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 2. połowa t. 7, tylko górna 5-linia.      Tu krótszy łuk (od przednutki w t. 6)            oraz przesunięte o 16 w prawo: 6. szesnastka e1 i odpowiednie fis  w l.r. oraz przesunięta w lewo o 8 przednutka (w obu taktach)

Arpeggia dopisane w WfD

!!!    jak TGTU, ale bez nawiasów (z dłuższym łukiem w t. 7 i wszystkim tym, co było przesuwane w war. 11 i 12)

Wariantowa propozycja redakcji

!!!     TGTU (łuk! i nieprzesunięte elementy)
..

Łuczki oznaczające arpeggia Chopin dopisał w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 7-8

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez palcowania w AI, A i Wf (→Wn)

!!!     Tu pusta klisza = TGTU

Palcowanie Wa

!!!     tylko górna 5-linia. Nad: t. 7 : '53 543' (corel);  t. 8: '543' (od przednutki).   Pod '1212' x 3 (kontynuować jak w t. 6, upychając nad wiązaniami);
..

Obejmujące każdą nutę pr.r. palcowanie Wa pochodzi od Fontany.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa