mUltimate Chopin

op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 8

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

Określenia ten. i ritenuto zostały przez Chopina dodane w różnym czasie – pierwsze już w A, drugie dopiero w korekcie Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 8-9

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Szesnastki w AI

!!!   miniat: 2. połowa t. 8 i 1. ósemka t. 9, obie pięciolinie, bez palcowań. Inne oznaczenia w miniaturze jak na kliszy.      Tu górny głos pr.r. w 2. poł. t. 8: h1-a1-fis-gis1 (szesnastki), na początku t. 9 samo e1.     Dolny głos pr.r. na górnej pięciolinii: 2x ósemka dis1 z wiązaniem w dół;  żadnych oznaczeń wykonawczych.  L.r.: H-fis-h (bez dodatkowej ćwierćnuty H).  Górny głos dolnej pięciolinii jak TGTU (czyli w ESTU).

Ćwierćnuta w A

!!!     nuty = TGTU, oznaczenia: bez akcentu pod ten., bez ritenuto,  w t. 8 (od 2. do 4. nuty w 2. połowie taktu), a nie 9. 

Wf (→Wn,Wa)

!!!    TGTU ( ćwierćnuta z akcentem i widły t. 9; ritenuto)
..

Już na etapie pisania A Chopin zrezygnował z pierwotnej wersji zakończenia 1. ośmiotaktu, zapisanej w AI. Jednak dopiero w Wf (→Wn,Wa) nadał ostateczną postać oznaczeniom wykonawczym tego fragmentu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 8

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez palcowania w AI, A i Wa

!!!   miniat: 2. pół taktu, tylko dolna 5-linia i tylko l.r.     Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wf (→Wn)

!!!    TGTU = '31' w l.r.
..

W tekście głównym podajemy palcowanie l.r. dodane przez Chopina w korekcie Wf (→Wn). Zdaniem redakcji, palcowanie to miało na celu rozwianie ewentualnych wątpliwości odnośnie do podziału na ręce – w tym akurat miejscu przeniesienie dolnego głosu pr.r. na dolną pięciolinię może sugerować wykonanie go przez l.r. Palcowania tego nie ma w Wa, co może być przeoczeniem sztycharza lub adiustacją Fontany, który skupił się na pr.r. (w t. 1-14 opalcował niemal każdą nutę pr.r.).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 8-9

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

Akcent długi nad sekstą dis1-h1 w t. 8 i widełki  w t. 9 zostały przez Chopina dodane w korekcie Wf (→Wn,Wa). Kompozytor zastąpił nimi wcześniejszy, wpisany w A, znak  w t. 8.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf

t. 9-13

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez palcowania w AI, A i Wf (→Wn)

!!!   miniat: pół t. 9, obie pięciolinie.     Tu pusta klisza = TGTU

Palcowanie Wa

!!!    Wszystko jak w t. 1-5. 
..

Fontana w Wa powtórzył tu swoje palcowanie z t. 1-5.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa