|
|
|
|
Chopin w zasadzie nie podał palcowania skrajnych części Etiudy – cyfry, dodane w Wf (→Wn), znajdujemy tylko w t. 8. Także w części środkowej nie ma dużo oznaczeń – pojawiają się tylko w t. 38-40 (oprócz AI). Te nieliczne wskazówki zostały następnie w kilku miejscach uzupełnione w egzemplarzach lekcyjnych.
Opracowując Etiudę dla Wa, Fontana zdecydował się na bardzo szczegółowe opalcowanie partii pr.r. – w t. 1-14 oznaczenia znajdują się niemal przy każdej nucie. W dalszych częściach wskazówki występują rzadziej, a od t. 58 zanikają zupełnie, by pojawić się dopiero w zakończeniu (t. 75-76). Zwracają uwagę kilkakrotnie podane palcowania alternatywne – w t. 1-2 i 9-10, a także 25. Oto wszystkie takty, w których Fontana uzupełniał bądź modyfikował palcowanie Chopinowskie: t. 1-14, 17-27, 30-34, 36, 42, 46, 53-54, 56-57 i 75-76.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Palcowanie
Powrót do adnotacji