|
Bez palcowania w AI, A i Wf (→Wn) !!! TGTU = Tu pusta klisza |
|
Palcowanie Wa !!! t. 1: pr.r. 4345, a nad tym 5454; pod ćwierćnutą w połowie taktu '3'; nad szesnastkami l.r. '1212 1212'; t. 2: pr.r. pod ósemkami dis1 2x '3'; nad 1. szesnastką '5' i nad nią '4', dalej '554' i nad ćwierćnutą '4' i nad tym '5'; l.r. '1212 1'; t. 3 tylko górna pięciolinia: pod '1312 1412', nad '554 55'; t. 4, dolny głos 1. połowa: '1212', górny głos '5434 5'; 2. połowa szesnastki, przed (corel) '13-24' ; t: 5, nad górną: '5554 5'; nad szesnastkami dolnej pięciolinii: 1. połowa '13 13 12 13' i 2. połowa '2323'. |
Chopin w zasadzie nie podał palcowania skrajnych części Etiudy – cyfry, dodane w Wf (→Wn), znajdujemy tylko w t. 8. Także w części środkowej nie ma dużo oznaczeń – pojawiają się tylko w t. 38-40 (oprócz AI). Te nieliczne wskazówki zostały następnie w kilku miejscach uzupełnione w egzemplarzach lekcyjnych.
Opracowując Etiudę dla Wa, Fontana zdecydował się na bardzo szczegółowe opalcowanie partii pr.r. – w t. 1-14 oznaczenia znajdują się niemal przy każdej nucie. W dalszych częściach wskazówki występują rzadziej, a od t. 58 zanikają zupełnie, by pojawić się dopiero w zakończeniu (t. 75-76). Zwracają uwagę kilkakrotnie podane palcowania alternatywne – w t. 1-2 i 9-10, a także 25. Oto wszystkie takty, w których Fontana uzupełniał bądź modyfikował palcowanie Chopinowskie: t. 1-14, 17-27, 30-34, 36, 42, 46, 53-54, 56-57 i 75-76.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Palcowanie
Powrót do adnotacji