Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 1

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

w AI

!!!    miniat: pasek tekstowy krojem tytułowym.   "[Etude]"       To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta)   Miniatury tego i następnych wariantów brać z innych etiud (z pierwszej)

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn1

Wn1a (→Wn2Wn3Wn4Wn5)

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze i na kliszy

w Wa2 (→Wa3)

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w dwóch rządkach

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 2 rządkach

..

W AI Chopin nie wpisał tytułu utworu, trudno jednak sądzić, by w sierpniu 1832 r., na etapie kompletowania całego op. 10 mógł choćby rozważać możliwość nazwania go inaczej niż Etude. Przekonania tego nie osłabia fakt, iż na końcu autografu edycyjnego Etiudy E nr 3 Chopin do identyfikacji następnej etiudy w zbiorze używa jej określenia tempa-charakteru il presto con fuoco. W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Bez palcowania w AI i Wf (→Wn)

!!!   miniat: pół t. 1, tylko górna 5-linia, bez dynamiki i tempa.     Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wa

!!!    od 2. nuty: '31';   od 7. nuty: '234523451'

Palcowanie wpisane do WfS

!!!    TGTU = 3x'(1)' 

..

W wersji przygotowanej do druku pierwsze cyfry palcowania pojawiają się dopiero w t. 12. Jednak na lekcjach z Chopinem wskazówki dotyczące aplikatury okazały sie potrzebne już wcześniej. W tekście głównym uwzględniamy palcowanie wpisane przez Chopina w WfS. Także Fontana w Wa podał swoją propozycję już w t. 1, ale palcowanie to, unikające użycia 1. palca na czarnych klawiszach, odbiega od Chopinowskiego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfS

t. 1

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

AI

!!!    miniat: pasek tekstowy krojem tytułowym.   "Etude"       To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

 A

!!!    miniat: pasek tekstowy "[Etude] Nro 3" krojem tytułowym.     To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) !!!UWAGA!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w poprzednich etiudach

Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

Wn1   

!!!    to, co Wn (wariant 32), ale J (Liszt)

Wn1a (→Wn2Wn3Wn4Wn5)

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze, a jednym na kliszy

Wa2 (→Wa3)

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w jednym rządku na kliszy

Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 1 rządku na kliszy

..

W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1-5

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez palcowania w AI, A i Wf (→Wn)

!!!     TGTU = Tu pusta klisza 

Palcowanie Wa

!!!     t. 1: pr.r. 4345, a nad tym 5454; pod ćwierćnutą w połowie taktu '3'; nad szesnastkami l.r. '1212 1212';          t. 2: pr.r. pod ósemkami dis1 2x '3'; nad 1. szesnastką '5' i nad nią '4', dalej '554' i nad ćwierćnutą '4' i nad tym '5';    l.r. '1212 1';       t. 3 tylko górna pięciolinia: pod '1312 1412', nad '554 55';    t. 4, dolny głos 1. połowa: '1212', górny głos '5434 5';    2. połowa szesnastki, przed (corel) '13-24' ;     t: 5, nad górną: '5554 5';   nad szesnastkami dolnej pięciolinii: 1. połowa '13 13 12 13' i 2. połowa '2323'.

..

Podane w Wa szczegółowe palcowanie pierwszej frazy jest dodatkiem Fontany.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 1

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

Tytuł w AI i KDP

!!!   miniat: według klisz i wzorca w Wf

Tytuł i dedykacja w A

Tytuł i dedykacja w Wn1 (→Wn1a)

Tytuł i dedykacja w Wn2 (→Wn3)

!!!!    niestety nie zauważyłem akcentu nad pierwszym 'E' w ETUDE. Trzeba zmienić kliszę (i miniaturę)

Tytuł i dedykacja w Wf

Tytuł i dedykacja w Wa1 i Wa3

Tytuł w Wa2

Propozycja redakcji

..

W tekście głównym podajemy tytuł i dedykację zgodnie ze stroną tytułową całego opus w A (rozwijamy użyte w A skróty Mme i Csse) i Wf. Poszczególne etiudy opatrzone są w A (→Wn) i Wf dodatkowym tytułem Etude z odpowiednim numerem porządkowym, co oddajemy przez numer poprze­dza­jący tekst nutowy. W Wa numeracja uwzględnia 12 Etiud op. 10, tak więc etiuda ta ma nr 13.
W Wn i Wa w tytule podano liczbę etiud w całym op. 25, co mogło się wiązać z dokonanym w tych wydaniach podziałem całości opusu na dwa zeszyty po 6 etiud. Nic nie wskazuje, by Chopin uważał tę informację za istotną, choć w innych opusach obejmujących grupy utworów (Mazurki, Nokturny, Polonezy, Preludia, Walce) na ogół wskazywał liczbę utworów.
W Wa2 pominięto dedykację, gdyż indywidualną stronę tytułową zastąpiono zbiorczą, wspólną dla wszystkich utworów Chopina opublikowanych przez Wessla; w Wa3 dedykację dodano nad tekstem nutowym 1. strony.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje , Adiustacje Wn , Skreślenia A