mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 1-10

Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur

Palcowanie A

!!!    miniat: 5 triol pr.r. bez dynamiki, trójek triolowych i innych napisów.     Tu TGTU (t. 1-2 i 5)

Wf (→Wn)

!!!   TGTU oprócz '4' w t. 2

Wa

!!!    TGTU + '13' w t. 1 + '14241513' w t. 2 + to samo (24 cyfry w t. 9-10)
..

Dla t. 1-2 i analog. podajemy w tekście głównym palcowanie wpisane przez Chopina w A (t. 1-2 i 5), gdyż brak w Wf (→Wn) drugiej cyfry w t. 2 jest z pewnością przeoczeniem sztycharza. W Wa Fontana uzupełnił Chopinowskie wskazania, dodając cyfry przy każdej nucie t. 1-2 i 9-10. Zdaniem redakcji, użycie przez Chopina 5. palca na 8. szesnastce t. 1 sugeruje dla następnej palec 2., a nie 1., jak podał Fontana.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 1

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

w A

!!!    miniat: pasek tekstowy krojem tytułowym.   "6me Etude"       To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta)   Miniatury tego i następnych wariantów brać z innych etiud (z pierwszej)

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn1

Wn1a (→Wn2→Wn3→Wn4→Wn5)

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze, a jednym na kliszy

Wa2 (→Wa3)

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w dwóch rządkach

Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 2 rządkach
..

W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1-4

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Cztery łuki w A

!!!   miniat:   3 ostatnie 16ki w t. 1, 3 i 4, tylko dolna 5linia (ostatnie nuty bez pięciolinii i niżej, tak żeby ich laski były circa tej długości, co laski w dół poprzedniej nuty), z numerami taktów.       Tu tr=TGTU (4 łuki), ale łuk w t. 2 tylko do 11. nuty;     red=TGTU 

Dwa łuki w Wf (→Wa2)

!!!     TGTU ale tylko w t. 2-3

Dwa łuki w Wn1

!!!    jak Wf, ale w t. 3 tylko do as (uciąć!)

Trzy łuki w Wn2 (→Wn3)

!!!     Wn1 + łuk w t. 1 (jak TGTU)

Trzy łuki w Wn4 (→Wn5)

!!!    TGTU, bez łuku w t. 4

Trzy łuki w Wa3 (→Wa4)

!!!    jak Wn4-5, tylko w t. 1 łuk krótszy o 16kę (do b)
..

Każdy z czterech łuków l.r. zapisanych w A obejmuje cały takt, mimo że ze względu na niewygodny układ graficzny zapis nie zawsze jest precyzyjny. W Wf (→Wa2) odtworzono tylko dwa z nich, w t. 2-3. Podobnie w Wn1, w którym jednak łuk w t. 3 doprowadzono tylko do przedostatniej nuty, as (tę niedokładność poprawiono dopiero w Wn4 i Wn5). W późniejszych Wn i Wa dodano łuk w t. 1. W tekście głównym podajemy wszystkie łuki A, gdyż celowe usunięcie w Wf niektórych z nich jest mało prawdopodobne. Por. t. 9-10.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 1-10

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Palcowanie A

!!!    miniat: 2 szesnastki t. 1 + t. 2-3 + początek t. 4, tylko pr.r. (bez lasek do l.r.), ścieśnione.       Tu '1' na końcu t. 1, '5' w t. 3 i '1' na końcu t. 9

Wf (→Wn)

!!!    TGTU ('252' w t. 2-3)

Wa

!!!    t. 1: na 16-kach '21'; t. 2-3=TGTU; t. 4: dolny głos '1' pod półnutą, '2' pod ósemką z kropką, '1' nad szesnastką;   t. 9: '32' nad 16kami;   t. 10: '2' pod półnutą, '1' pod ósemką z kropką (corel)
..

Pominięcie w Wf (→Wn) cyfr '1' na końcu t. 1 i 9 można by przypisać nieuwadze sztycharza i uznać za niedokładność notacji, gdyby nie równoczesne dodanie cyfr '2' na końcu t. 2-3. Zdaniem redakcji, bez względu na przyczynę pominięcia tych cyfr, ostateczny efekt zmian w Wf trzeba przyjąć jako przemyślany i obowiązujący. Chopin przypuszczalnie uznał, że pozycja ręki w t. 1-2 nie jest tak istotna, jak w t. 3-4.

W Wa uzupełnienie Fontany w t. 1 odpowiada palcowaniu Chopina zapisanemu w A, natomiast w t. 9-10 – nie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 1

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

w A

!!!    miniat: pasek tekstowy "Etude Nro 7" krojem tytułowym.     To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) !!!UWAGA!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w poprzednich etiudach

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze i na kliszy

w Wa3

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w dwóch rządkach na kliszy

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 2 rządkach na kliszy
..

W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn