mUltimate Chopin

op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

Tytuł w AI i KDP

!!!   miniat: według klisz i wzorca w Wf

Tytuł i dedykacja w A

Tytuł i dedykacja w Wn1 (→Wn1a)

Tytuł i dedykacja w Wn2 (→Wn3)

!!!!    niestety nie zauważyłem akcentu nad pierwszym 'E' w ETUDE. Trzeba zmienić kliszę (i miniaturę)

Tytuł i dedykacja w Wf

Tytuł i dedykacja w Wa1 i Wa3

Tytuł w Wa2

Propozycja redakcji
..

W tekście głównym podajemy tytuł i dedykację zgodnie ze stroną tytułową całego opus w A (rozwijamy użyte w A skróty Mme i Csse) i Wf. Poszczególne etiudy opatrzone są w A (→Wn) i Wf dodatkowym tytułem Etude z odpowiednim numerem porządkowym, co oddajemy przez numer poprze­dza­jący tekst nutowy. W Wa numeracja uwzględnia 12 Etiud op. 10, tak więc etiuda ta ma nr 13.
W Wn i Wa w tytule podano liczbę etiud w całym op. 25, co mogło się wiązać z dokonanym w tych wydaniach podziałem całości opusu na dwa zeszyty po 6 etiud. Nic nie wskazuje, by Chopin uważał tę informację za istotną, choć w innych opusach obejmujących grupy utworów (Mazurki, Nokturny, Polonezy, Preludia, Walce) na ogół wskazywał liczbę utworów.
W Wa2 pominięto dedykację, gdyż indywidualną stronę tytułową zastąpiono zbiorczą, wspólną dla wszystkich utworów Chopina opublikowanych przez Wessla; w Wa3 dedykację dodano nad tekstem nutowym 1. strony.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje , Adiustacje Wn , Skreślenia A

t. 1-2

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

Akcent długi w AI

!!!   miniat: według Corela. Takie miniatury robi się zupełnie prosto – całość jest zwężona jednym ruchem oprócz dużych nut, które potem powstawiałem z normalnymi proporcjami. 

  w A (→Wn1→Wn1a)

  w Wf

  w Wa

  w Wn2 (→Wn3)
..

Akcent długi pod f2 na początku t. 2 w #AW to pierwotna koncepcja oznaczeń dynamicznych w tych taktach. W A widać, że Chopin zrezygnował z akcentu (umieszczonego nad tą nutą) na rzecz pary widełek  . Widełki te w Wn1 (→Wn1a) odtworzono niedokładnie, ale dopiero rozpoczęcie diminuendo w Wn2 (→Wn3) od początku t. 2 można uznać za w miarę istotną zmianę. Także w Wf i Wa diminuendo następuje zaraz po crescendo. W tekście głównym odtwarzamy znaki A, jedyne zapisane niewątpliwie ręką Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Skreślenia A

t. 4

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

Bez znaków w KDP i Wa

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, zwężone dowolną metodą, znaki wg klisz.    Tu pusto

Akcent i  w AI

 w A

 w Wn1

  w Wf i Wn1a (→Wn2)

 w Wn3
..

W tekście głównym podajemy parę widełek  , będącą wynikiem Chopinowskiej korekty Wn1a (→Wn2); identyczne oznaczenia ma również Wf. Chopin powrócił tym samym – w zmodyfikowanej formie – do pierwotnej idei zapisanej w AI. Skrócony znak Wn1 to próba interpretacji niezbyt jasnego zapisu A; ponowną próbę podjęto następnie w Wn3, ignorując autentyczną korektę Wn1a.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Niejasne widełki A

t. 6

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

..

We wszystkich rękopisach, Wf i Wa1 (→Wa2) pominięto bemole przywracające es2 i es1. Tę jakże charakterystyczną dla Chopina niedokładność poprawiono tylko w Wn i Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 7

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

Bez znaków w AI, KDP, A (→Wn1), Wa i Wn3

  w Wf i Wn1a (→Wn2)
..

Para widełek została dodana przez Chopina w korekcie Wn1a (→Wn2). Znaki znajdują się również w Wf, być może także dodane w trakcie korekty. W Wn3 usunięto je w ramach sprawdzania zgodności tego wydania z pierwotnym rękopiśmiennym podkładem (A). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn