Zagadnienia : Błędy Wf

t. 1

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

w AI

!!!   miniat: sam znaczek .    Tu  = TGTU

w Wf (→Wn,Wa)

!!!      Tu C

..

Oznaczenie metrum podajemy według AI, mimo iż teoretycznie Chopin mógł wprowadzić  w zaginionym [A]. Zdaniem redakcji, znacznie prawdopodobniejsze jest jednak, że zmiany dokonał samowolnie sztycharz Wf (→Wn,Wa), który nie użył w Etiudach oznaczenia  – wbrew rękopisom – ani razu, por. Etiudy C nr 1, F nr 8 i c nr 12. Zjawisko to występuje także w innych utworach, nawet w zupełnie oczywistych przypad­kach, np. w Etiudach f op. 25 nr 2, Des op. 25 nr 8 czy f Dbop. 36 nr 1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , 4/4 czy 2/2

t. 1

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

w AI

!!!    miniat: pasek tekstowy krojem tytułowym.   "[Etude]"       To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta)   Miniatury tego i następnych wariantów brać z innych etiud (z pierwszej)

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn1

Wn1a (→Wn2Wn3Wn4Wn5)

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze i na kliszy

w Wa2 (→Wa3)

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w dwóch rządkach

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 2 rządkach

..

W AI Chopin nie wpisał tytułu utworu, trudno jednak sądzić, by w sierpniu 1832 r., na etapie kompletowania całego op. 10 mógł choćby rozważać możliwość nazwania go inaczej niż Etude. Przekonania tego nie osłabia fakt, iż na końcu autografu edycyjnego Etiudy E nr 3 Chopin do identyfikacji następnej etiudy w zbiorze używa jej określenia tempa-charakteru il presto con fuoco. W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 15

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

H w AI

!!!   miniat: 1. grupa, tylko dolna 5-linia.    TGTU = H z kaso na 3. nucie, # przed 4. nutą

Ais w Wf (→Wn,Wa)

!!!     Ais 3. nuta,    bez # na 4. nucie

..

Wersja wydań jest prawdopodobnie błędna – por. analogiczne t. 65-66, ale także podobne figuracje w t. 13-14 i 63-64 – toteż w tekście głównym podajemy wersję AI. Prawdopodobnie zamierzoną w Wf (→Wn,Wa) nutą było Aisis, a błąd polegał na postawieniu pojedynczego (Ais) zamiast podwójnego (Aisis) krzyżyka przed tą nutą, co w pisowni Wf sprowadza się do pominięcia kropek otaczających  – por. oba znaki na początku t. 13-14

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 17

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

..

Wf (→Wa) ma  tylko przed górną nutą tercji w połowie taktu. Znak przed cis1 jest tu zupełnie zbędny, brakuje natomiast niewątpliwie potrzebnego  podwyższającego a na ais. AI ma poprawny tekst, błąd poprawiono również w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 19

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Fis w AI

!!!   miniat: 1. grupa, tylko dolna 5-linia.    TGTU = Fis na 3. nucie, ## przed 4. nutą

Eis w Wf (→Wn,Wa)

!!!     Eis 3. nuta,    bez podwójnego krzyżyka na 4. nucie

..

Eis w Wf (→Wn,Wa) jest prawdopodobnie błędne – por. podobne figuracje w t. 13-14 i 63-66 – toteż w tekście głównym podajemy Fis zapisane w AI. Błąd najprawdopodobniej polegał na postawieniu pojedynczego zamiast podwójnego krzyżyka przed zamierzonym Eisis. Patrz t. 15.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf