Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

w AI

!!!    miniat: pasek tekstowy krojem tytułowym.   "[Etude]"       To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta)   Miniatury tego i następnych wariantów brać z innych etiud (z pierwszej)

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn1

Wn1a (→Wn2Wn3Wn4Wn5)

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze i na kliszy

w Wa2 (→Wa3)

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w dwóch rządkach

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 2 rządkach

..

W AI Chopin nie wpisał tytułu utworu, trudno jednak sądzić, by w sierpniu 1832 r., na etapie kompletowania całego op. 10 mógł choćby rozważać możliwość nazwania go inaczej niż Etude. Przekonania tego nie osłabia fakt, iż na końcu autografu edycyjnego Etiudy E nr 3 Chopin do identyfikacji następnej etiudy w zbiorze używa jej określenia tempa-charakteru il presto con fuoco. W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 3

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Bez znaku w AI i Wf (→Wa2Wa3)

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia.     Tu pusta klisza 

Arpeggio w Wn i Wa4

..

Brak znaku arpeggia w Wf (→Wa2Wa3) można tłumaczyć korektą partii l.r., dokonaną przez Chopina w Wf1 (patrz sąsiednia uwaga). Zajęty zmianami w układzie i treści akordów, Chopin przypuszczalnie nie pomyślał o starannym wskazaniu sposobu ich wykonania, uważając arpeggiowanie tak szerokiego akordu za oczywiste. Podobnie w t. 11, 53 i 61.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 11

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

..

Dodajemy  ostrzegawczy przed h2. Znak wprowadzono już w Wn2 (→Wn3Wn4Wn5) i Wa4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 11

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Bez znaków w AI i Wf (→Wn1,Wa2)

!!!   miniat: 3 akordy, tylko dolna 5-linia.     Tu pusta klisza 

Trzy arpeggia w Wn1a (→Wn2Wn3Wn4Wn5) i Wa4

Arpeggio w Wa3

!!!    tylko pierwsze

..

Zdaniem redakcji arpeggiowanie decymowych akordów nie ulega wątpliwości – świadczy o tym Chopinowski znak w t. 3, postawiony niemal na pewno jako ogólna wskazówka, dotycząca wszystkich analogicznych sytuacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 11

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Bez znaku w AIWf (→Wa2,Wn1Wn1aWn2Wn3)

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia.   Tu pusta klisza

Akcent długi w Wa3 (→Wa4)

Krótki akcent w Wn4 (→Wn5)

Akcent długi proponowany przez redakcję

..

Proponujemy dodanie akcentu na wzór znaku w analogicznym t. 61. W podobnych kontekstach ćwierćnuty na końcu taktu są zawsze akcentowane – por. t. 16, 18, 20, 22 i 25-26. Uzupełnienie – zapewne na tej samej podstawie – wprowadzono już w Wa3 (→Wa4) i Wn4 (→Wn5).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn