mUltimate Chopin

Filtrowanie:

Kategoria

Notacja

Ważność

Cofnij Wyczyść

t. 147-148

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Długie akcenty w A (→KG,Wf)

Krótkie akcenty w Wn i Wa

Dwa akcenty pr.r. zapisane w A należy zdaniem redakcji interpretować jako długie i tak też je odtworzono w Wf (ale nie w Wa). Charakter odpowiednich znaków w KG, mimo ich podobieństwa do Chopinowskich, jest już mniej wyraźny, tak iż Wn ma raczej krótkie akcenty.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 147-148

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

W KG i Wf1 (→Wf2→Wf3) brakuje sześciu kasowników przed nutami, które były już wcześniej poprawnie zapisane w innej oktawie, co w różnym stopniu uzupełniano w późniejszych źródłach. W pełni poprawny tekst ma tylko Wn2 i Wa2 (patrz też uwaga w t. 148). Podobnie w sąsiednich taktach.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności KG

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 147

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Jeden łuk w KG (→Wn)

Dwa łuki w Wf (→Wa)

W tekście głównym podajemy łukowanie Wf (→Wa), analogiczne do pozostałych taktów tego odcinka. Niewykluczone jednak, że to łuk KG (→Wn) jest autentyczny.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 147-148

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Bez łuku w A (→Wf→Wn1)

Łuk w Wa i Wn2 (→Wn3→Wn4)

W tekście głównym podajemy łuk przetrzymujący es¹, dodany przez Chopina w korekcie Wf1 w analogicznych t. 43-44. Notacja A, w której prawie cała repryza Poloneza oznaczona jest jako powtórzenie części pierwszej oznacza, że Chopin nie przewidywał żadnych różnic między nimi. Podobne uzupełnienie wprowadzono w Wa i Wn2 (→Wn3→Wn4).