mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 146-147

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfD

!!!   miniat: nic.             TGTU

Bez palcowania lekcyjnego
..

Dopisane w WfD palcowanie pochodzi zapewne od Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 146

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 w A

EZnieU

cresc. w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU1

cresc. w WfD
..

Zamiana znaku , wpisanego w A, na cresc., które pojawia się w Wn (→Wf→Wa), wydaje się być korektą Chopina. Nie można wszakże wykluczyć, że zmiany tej dokonał samowolnie sztycharz Wn1, widząc że na tak długi znak nie ma miejsca – nad nutami przeszkodą jest znak z poprzedniego taktu, a pomiędzy pięcioliniami liczba 18, łuk i w partii l.r. Co więcej, w WfD wydrukowane cresc. zostało skreślone i wpisane bliżej końca taktu, co można by uważać za potwierdzenie nieautentyczności zmiany dokonanej w Wn1. Jednak wobec braku rozstrzygających argumentów przeciwko autentyczności zmian dokonanych w źródłach o potwierdzonym współudziale Chopina – Wn1 i WfD – uznajemy wszystkie trzy wersje źródłowe za autentyczne i w tekście głównym podajemy najpóźniejszą z nich, czyli WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Autentyczne korekty Wn

t. 146

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W A (→Wn→Wf) brak  podwyższającego des2 na d2. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w Wa, dodając także  ostrzegawczy przed c2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A

t. 146

Utwór: op. 19, Bolero

h2 w Wf (→Wa1→Wa2)

ais2 w Wn i Wa3
..

Nie jest jasne, w jaki sposób doszło do powstania różnicy między wariantami Wf (→Wa1→Wa2) i Wn – w obu źródłach nie widać śladów poprawek. Ze względów stylistycznych możliwość, że występujące w Wf h2 Chopin zastąpił przez ais2 wydaje się mniej prawdopodobna. Wprowadzenie ais2 osłabia – w kulminacyjnym momencie progresji – zarówno napięcie melodyczne (kwinta zamiat seksty), jak i harmoniczne (rezygnacja z dysonansu). Z kolei intencją adiustatora Wa3 była niewątpliwie zmiana na ais2, jednakże sztycharz przeoczył podwyższający a2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 146-148

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

2 łuki w A i Wn2

!!!   miniat: t. 146 i triola 147, tylko górna 5-linia (as przenieść na górną pięciolinię). Na miniaturze Wn1 i Wf bez klinika.                        TGTU (2 łuki)

Łuk od b1 w Wn1

EZnieU

Łuk od es1 w Wf (→Wa)

EZnieU1
..

Połączenie łuku rozpoczynającego się w t. 146 z następnym to niewątpliwy błąd Wn1 (→Wf→Wa). Jest to jeden z wielu przykładów rażącego lekceważenia zapisu A, gdyż łuki w rękopisie są jednoznaczne. Prawidłowe łuki przywrócono w Wn2. W Wf (→Wa) do błędu Wn1 dodano niedokładny początek łuku w t. 146, co wraz z pominięciem znaku staccato w tym takcie całkowicie wypaczyło obraz frazowania początku tego tematu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn