mUltimate Chopin

Filtrowanie:

Kategoria

Notacja

Ważność

Cofnij Wyczyść

t. 146

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

W A nie ma przed dolną nutą ostatniej oktawy. Znak dodano w Wf (→Wn,Wa).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wf , Niedokładności A

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 146-147

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

w A

Dłuższe w Wf (→Wn,Wa)

W tekście głównym zachowujemy w przybliżeniu zakresy widełek wpisanych w A. Rozciągnięcie znaków na całe takty, jak to zrobiono w Wf (→Wn,Wa), to częsta maniera wśród sztycharzy Chopinowskich pierwszych wydań. Różnica, choć niewielka, może sugerować błędną interpretację, zwłaszcza przy końcu taktu – trudno przypuszczać, by Chopin chciał przeciągać crescenda poza przedostatnią, najwyższą ósemkę. Patrz też t. 148.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 146

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Tak jak 8 taktów wcześniej, w ApI nie ma podwyższającego es¹ na e¹. Analogiczny brak występuje też w partii l.r., która oznaczona jest skrótowo jako zdwojenie partii pr.r. w dolnej oktawie. A i wydania mają poprawną notację.