Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Artykulacja, akcenty, widełki

t. 30

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

w A

 w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

..

Dokonana w Wn (→Wf,Wa,WfSB) zmiana zakresu widełek  miała zapewne za przyczynę brak miejsca między pięcioliniami na swobodne wyrysowanie znaku o takim zakresie jak w A. W tekście głównym zachowujemy umiejscowienie znaku w A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 35-36

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 kropki staccato w A

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.            TGTU tylko 3. miara = 8 kropek (obie ręce)

8 kliników w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

16 kliników (obie ręce) zamiast kropek

8 kropek proponowane przez redakcję

TGTU

..

W A znaki staccato nad szesnastkami są niewątpliwie kropkami i różnią się wyraźnie od np. kliników na początku t. 35 czy w t. 39. Zdaniem redakcji, kliniki w Wn (→Wf,Wa) to dowolność sztycharza, który w wielu miejscach niefrasobliwie traktował Chopinowskie oznaczenia staccato – por. np. t. 10. Natomiast dodanie znaków na 4. mierze taktu, choć nie wpływa na wykonanie – w obu przypadkach znaki są przykładowe i należy je uogólnić na wszystkie szesnastki w tych taktach – wydaje się uzasadnione i może pochodzić od Chopina (patrz też uwaga do t. 39-40). Uważamy przy tym, że te dwie kwestie można traktować niezależnie, tak iż w tekście głównym podajemy kropki (według A) w całej 2. połowie taktu (według Wn1).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Kliniki

t. 35-37

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Kliniki w A (→WnWf,Wa)

Bez znaków w WfSB

..

Pominięte w WfSB kliniki na początku t. 35 i 37 to – tak jak w przypadku  w t. 35 – niemal na pewno przeoczenia sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy WfSB

t. 39-40

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 kliniki w A

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.        TGTU (obie ręce) tylko 3. miara taktu

8 kliników w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

TGTU 16 kliników (obie ręce)

..

W tekście głównym uwzględniamy znaki staccato na 4. mierze taktu, dodane w Wn (→Wf,Wa,WfSB). Zwraca uwagę, że Chopin podał w A wskazówkę staccato po ośmiu szesnastkach, co sugeruje, że uważał 4. miarę t. 39 (a zapewne i 35), wygląda­ją­cą identycznie jak trzecia, za niejako w natural­ny sposób "dziedziczącą" oznaczenia artykulacji po poprzedniej. Tak więc mimo że autentyczność samych znaków nie jest całkiem pewna, auten­tyczność wskazanej przez nie artykulacji – jest.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 39

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A (→WnWa,WfSB)

! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, ta miara.               TGTU

Bez znaku w Wf

Tu bez kliszy 

..

W tekście głównym zachowujemy widełki , występujące w A (→WnWa,WfSB). Przeocze­nie sztycharza jako przyczyna ich braku w Wf1 (→Wf2) wydaje się bowiem bardziej prawdopo­dobne niż ewentualne usunięcie znaku przez Chopina korygującego Wf1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf