Artykulacja, akcenty, widełki
|
t. 45-46
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Akcent w t. 45 jest w A typowym akcentem długim. Jest to mniej oczywiste w t. 46, wydaje się jednak prawdopodobne, że skrócenie i przesunięcie początku znaku w tym takcie wynika z umieszczenia bezpośrednio przed nim oznaczenia kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa , Niedokładności WfSB |
|||||||||||||||||
|
t. 46
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy WfSB |
|||||||||||||||||
|
t. 47-48
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W A nie jest oczywiste, jakie akcenty – krótkie czy długie – Chopin miał na myśli na 2. mierze tych taktów. Przyjmujemy, że tylko wyraźnie większy znak w t. 48 jest akcentem długim. Tak też to odtworzono w Wn1 (→Wn2), natomiast w Wf różnica między znakami wydaje się zbyt mała, by uznać ją za znaczącą. Jednakowe znaki wprowadzono w Wa (krótkie) i Wn3 (długie). Brak akcentu w t. 47 to niewątpliwy błąd sztycharza WfSB. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy WfSB |
|||||||||||||||||
|
t. 47-49
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W WfSB pominięto wszystkie znaki staccato w tych taktach – 5 w partii l.r., 1 w partii pr.r. – co jest wyraźnym błędem. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy WfSB |
|||||||||||||||||
|
t. 49
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Skrócenie akcentu długiego to częsta niedokładność Chopinowskich pierwszych wydań. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Niedokładności WfSB |
. Oba znaki odtworzono niemal bez zmian w 
