mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy WfSB

t. 180

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A (→Wn1→Wn2)

EZnieU

 w Wf i Wa

EZTU

 w WfSB

w Wn3
..

Zdaniem redakcji, znak  jest w A (→Wn1→Wn2) wpisany niedokładnie, gdyż obejmuje pauzę, w trakcie której nie da się zacząć crescenda. W tekście głównym nadajemy mu więc zakres analogiczny do następnego takiego znaku. Podobną interpretację zastosowano w Wf i Wa, a także w WfSB, w którym znak jest jednak odwrócony (diminuendo zamiast crescenda). Trudno stwierdzić, czy była to celowa zmiana, czy błąd. Natomiast w Wn3 znak nieco wydłużono, co przypuszczalnie było adiustacją.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Odwrócenie znaku , Adiustacje Wf , Adiustacje WfSB , Błędy WfSB

t. 184

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w ApI

EZnieU

 i przednutki w A (→Wn→Wf,Wa,WfSB)

EZTU bez kaso nad mord.

 z  i przednutki proponowane przez redakcję

EZTU
..

W ApI ozdobnik, dopisany prawdopodobnie później, ma szkicową, niezbyt czytelną postać, jest to jednak najprawdopodobniej . Chopin nierzadko stosował ten znak w znaczeniu  (czasem są one wręcz trudne do rozróżnienia). Użycie innego znaku nie musi więc oznaczać, że pierwotnie Chopin przewidywał dłuższy ornament.
Umieszczenie w Wf znaku  pod tercją, co – formalnie rzecz biorąc – zmienia jego znaczenie, to rutynowa maniera sztycharzy, którzy często przenosili znaki (dotyczące poszczególnych nut, ale także łuki) na stronę główek nutowych (w wydaniach laseczki nut w 2. połowie taktu są skierowane w górę). Por. np. Polonez fis op. 44, t. 10. Brak tego  w WfSB to zapewne przeoczenie.

W żadnym ze źródeł nie ma znaku precyzującego brzmienie górnej nuty ozdobnika. Panująca w t. 184-190 tonacja F-dur nakazuje użycie e2, co w tekście głównym sygnalizujemy kasownikami. Pomijanie znaków w podobnych sytuacjach jest w utworach Chopina raczej regułą niż wyjątkiem – kompozytor widocznie wierzył, że wyczucie tonalne podpowie wykonawcy właściwą nutę.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wf , Tryl lub mordent , Błędy WfSB

t. 207

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 kliniki na 2. i 3. ósemce w A

4 kliniki na 2. i 3. ósemce według A

koor ApI

4 kliniki według A i Wf

5 kliników w Wn (→Wa)

5 kliników według Wn (→Wa)

koor ApI

5 kliników według Wn (→Wa)

koor Wf

Klinik na 2. ósemce pr.r. i 3 kliniki l.r. w Wf

Klinik na 2. ósemce pr.r. i 3 kliniki l.r. według Wf

koor ApI

2 kliniki l.r. w WfSB

2 kliniki l.r. według WfSB
..

Dodatkowy klinik w Wn to, zdaniem redakcji, najprawdopodobniej pomyłka sztycharza Wn1 – nie widać powodu, by ewentualne zamierzone przez Chopina uzupełnienie znaków miało dotyczyć tylko l.r. Z kolei pominięcie ostatniego klinika pr.r. w Wf to prawdopodobnie skutek uboczny poprawki wysokości tej ósemki – patrz sąsiednia uwaga. Brak 3 z 5 kliników w WfSB to najprawdopodobniej rezultat niestaranności sztycharza tego wydania. W tekście głównym podajemy kliniki według A, z uwzględnieniem wprowadzonej w Wf Chopinowskiej korekty ostatniej ósemki pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy WfSB

t. 230

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

4 kropki staccato w A

! miniat: wycinek.                  TGTU

16 kliników w Wn (→Wf,Wa)

! miniat: wycinek Wn1.                         kliniki cały takt, obie ręce (1 zrobiony na EZnieU)

8 kliników w pr.r. w WfSB
..

Podobnie jak w t. 224, wydaje się mało prawdopodobne, by zastąpienie czterech kropek, podkreślających w A końcowy zwrot melodyczny tej frazy, przez kliniki, przypominające o obowiązującej artykulacji staccato, wprowadzono w Wn1 z inspiracji Chopina. Takt ten jest w tym wydaniu pierwszy na stronie, co mogło skłonić sztycharza (adiustatora?) do takiej reinterpretacji Chopinowskich oznaczeń, które można było uznać za niekompletne (por. sąsiednią uwagę). Brak kliników w partii l.r. w WfSB to zapewne błąd sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Kliniki , Błędy WfSB

t. 265

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W całej części Ges-dur V wariacji (t. 263-268) oznaczenia pedalizacji są wpisane w A raczej starannie, ale z większą dbałością o utrzymanie znaków na jednym poziomie niż o dokładność ich umiejscowienia względem nut. W szczególności, znaki  w t. 265 wpisane są przed basowymi Des, co spowodowało, że poprzedzające znaki musiały być wpisane odpowiednio wcześniej. Nie doprowadziło to do znaczącej niedokładności na końcu t. 264, ale na 2. mierze t. 265 znak wypada właściwie przed ósemką des-as-ces1. Tak wczesne puszczenie pedału z pewnością nie leżało jednak w intencji Chopina, gdyż znaki i  są napisane koło siebie i oznaczają niemal na pewno po prostu zmianę pedału.
Notacja wydań jest podobna do pisowni A, ale dzięki innym proporcjom odstępów między nutami i wielkości znaków mniej myląca.
W WfSB przeoczono znak  na 2. mierze taktu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności A , Błędy WfSB