Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Artykulacja, akcenty, widełki

t. 44

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A (→WnWf,Wa)

Bez znaku w WfSB

..

Brak znaku  to niemal na pewno przeoczenie sztycharza WfSB.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy WfSB

t. 45

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Klinik w A (→WnWf,Wa)

! miniat: wycinek, ta ósemka, tylko dolna 5-linia, tu Wn1.            TGTU = klinik pod oktawą G1-G

Bez znaku w WfSB

..

Brak klinika dla oktawy l.r. to błąd WfSB (adiustacja? – w tym układzie graficznym, znak mógł się wydać zbędny, gdyż ten nad akordem pr.r. obowiązuje także w l.r.). Porównanie z t. 46 pokazuje, że w tej wersji inicjalnego motywu tematu Wariacji Chopin chciał oznaczyć znakami staccato (różnymi – patrz następna uwaga) każdą z trzech pierwszych nut.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 45-46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Kropki staccato w A

! miniat: wycinek, 2, i 3, okatwa l.r., tylko dolna 5-linia.              TGTU = 4 kropki staccato, po 2 w t. 45 i 46.

Kliniki w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

zamiast kropek x 4

..

W tekście głównym zachowujemy kropki staccato zapisane w A wyraźnie w obu taktach. Kliniki w Wn (→Wf,Wa) to przypuszczalnie skutek niestaranności sztycharza lub jego przekonania, że znaki te można uważać za równoznaczne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Kliniki

t. 45-46

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Różne akcenty w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek kombinowany, tylko dolna 5-linia, 2 triole 45 + odpowiedni motyw l.r. 46.                     EZnieU 45 i EZTU 46

Akcenty długie w A, możliwa interpretacja

podwójna miniat Corel;           2 x EZnieU

Krótkie akcenty w Wn1 (→Wf,Wn2WfSB)

2 krótkie = EZTU

Krótki akcent w t. 46 w Wn3

EZTU tylko 46

Pionowy akcent w t. 46 w Wa

EZnieU1

..

Nie jest jasne, czy akcenty nad oktawami B1-B i B-b miały być w zamyśle Chopina długie czy krótkie, gdyż mimo ściśle analogicznej sytuacji znaki w A mają różną długość. W tekście głównym proponujemy akcenty długie, gdyż akcent A w t. 46 można za taki uznać – także akcent nad es2 w pr.r. jest krótszy niż jego odpowiednik w t. 45. Wersję A odczytaną dosłownie oraz krótkie akcenty w Wn1 (→Wf,Wn2WfSB) można jednak uważać za równorzędne warianty. W tej ostatniej wersji różnica między akcentami l.r. (krótkimi) a akcentami pr.r. (długimi) tworzy niuans odpowiadający różnicy między długością akcentowanych nut l.r. () i pr.r. (), a także różnicy ruchliwości i charakteru motywów l.r. i górnego głosu pr.r.
Pominięcie pierwszego akcentu w Wa i Wn3 można przypisać nieuwadze sztycharzy lub niechęci do zaciemniania obrazu znakiem na pięciolinii, pomiędzy nutami. Zmiana kroju akcentu w Wa to specyficzna maniera tego wydania.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Błędy Wa , Błędy Wn , Niedokładności A

t. 45

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

 w A

! miniat: wycinek pół taktu, tylko dolna 5-linia.               TGTU = widły

Bez znaku w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

..

Znak pominięto przypuszczalnie z powodu braku miejsca między systemami na błędnie w Wn1 rozplanowanej stronie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn