Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 3, t. 30-44
s. 1, t. 1-17
s. 2, t. 18-29
s. 3, t. 30-44
s. 4, t. 45-54
s. 5, t. 55-61
s. 6, t. 62-63
s. 7, t. 64-87
s. 8, t. 88-109
s. 9, t. 110-122
s. 10, t. 123-139
s. 11, t. 140-147
s. 12, t. 148-155
s. 13, t. 156-163
s. 14, t. 164-180
s. 15, t. 181-191
s. 16, t. 192-207
s. 17, t. 208-227
s. 18, t. 228-254
s. 19, t. 255-265
s. 20, t. 266-274
s. 21, t. 275-293
s. 22, t. 294-304
s. 23, t. 305-316
s. 24, t. 317-326
s. 25, t. 327-336
s. 26, t. 337-348
s. 27, t. 349-360
s. 28, t. 361-370
s. 29, t. 371-382
Tekst główny
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 39-40

4 kliniki w A

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.        TGTU (obie ręce) tylko 3. miara taktu

8 kliników w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

TGTU 16 kliników (obie ręce)

W tekście głównym uwzględniamy znaki staccato na 4. mierze taktu, dodane w Wn (→Wf,Wa,WfSB). Zwraca uwagę, że Chopin podał w A wskazówkę staccato po ośmiu szesnastkach, co sugeruje, że uważał 4. miarę t. 39 (a zapewne i 35), wygląda­ją­cą identycznie jak trzecia, za niejako w natural­ny sposób "dziedziczącą" oznaczenia artykulacji po poprzedniej. Tak więc mimo że autentyczność samych znaków nie jest całkiem pewna, auten­tyczność wskazanej przez nie artykulacji – jest.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: ApI, A, Wn1, Wn2, Wn3, WfSB, Wf2, Wa1, Wa2, Wa3, Wf1