mUltimate Chopin

WN 37, Lento con gran espressione

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 9-10

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

Bez łuku w A1 i WL

!!!   miniat: wycinek, te takty, tylko górna 5-linia.                 Tu bez kliszy 

Łuk w KJ

EZnieU

Łuki w KK, odczyt dosłowny

EZnieU1

Łuk w KB, interpretacja kontekstowa łuków KJ i KK

EZTU
..

Łuki KK interpretujemy jako próbę połączenia niepotrzebnie rozdzielonych łuków. Zdaniem redakcji, początki łuków KJ i KK są prawdopodobnie niedokładne, nawet jeśli nie odbiegają wiele od zapisu [A2]. Za ich trafną interpretację uważamy łuk KB, który tym samym proponujemy w tekście głównym. Brak łuków w A1 i WL – patrz t. 5-7.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Bałakiriewa , Niedokładności KK

t. 11

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

Zapis jednogłosowy w A1, KJ, KK i KB

Zapis dwugłosowy w WL
..

Wydzielenie głosu tenorowego to niewątpliwa dowolność wprowadzona w WL. Zdaniem redakcji, o jej autorstwo można podejrzewać Kolberga, który dodał zbliżone, krótkie motywy w środkowej części Lenta (t. 35-36 i 39-40).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Kolberga , Adiustacje WL

t. 13-14

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

4 dodatkowe ćwierćnuty w A1, odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, te takty, tylko dolna 5-linia.                tr = 3 laseczki EZnieU;                  red = 4 laseczki EZnieU

Bez ćwierćnut w KJ, KK (→KB) i WL

3 ćwierćnuty, wariantowa propozycja redakcji

EZTU = 3 laseczki w nawiasach (miniatura może być małe nic)
..

Dodatkowe laseczki ćwierćnutowe na drugiej ósemce trzech kolejnych figur l.r. znajdują się tylko w A1. Wydzielają one wewnętrzny głos, echo półnut pr.r. Można się w związku z tym zastanawiać, czy dosłowne traktowanie skrótowego zapisu 2. połowy t. 14, przy którym trzem półnutom melodii odpowiadają cztery ćwierćnuty tego pochodnego głosu, jest tu właściwe – być może skrót miał dotyczyć tylko ósemek. W tego rodzaju skrótach Chopin nie zawsze miał na myśli odczyt dosłowny – por. np. Etiudę As op. 25 nr 1, t. 19 i 41-43. Jako tekst A1 przyjmujemy dosłowne rozwinięcie skrótu, natomiast w tekście głównym proponujemy – w formie wariantowej – wersję z trzema ćwierćnutami.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

t. 13

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

4 nuty w A1, KK (→KB) i WL

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia, wycinek.                              EZnieU

3 nuty w KJ

EZTU
..

Za przyjęciem wersji KJ jako głównej przemawia:

  • bardzo "Chopinowskie" zróżnicowanie trzech analogicznych t. 5, 13 i 46 – zakończenie trylu składa się w nich kolejno z 2, 3 i 4 nut (por. odwrotną zmianę, tj. dodanie nuty w zakończeniu biegnika w t. 52);
  • możliwość adiustacji Kolberga w KK – nuta gis2 mogła być dopisana później, na co wskazują odstępy między nutami (por. notację t. 46 w tym rękopisie).

Wersję pozostałych źródeł można traktować jako równorzędny wariant, zwłaszcza że niewykluczone, iż mimo niezręcznego rozplanowania to Kolberg wiernie przepisał [A2], a błąd popełniła Ludwika.
W KB przednutki są zapisane jako drobne szesnastki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany linii głównej , Błędy KJ , Adiustacje Kolberga , Adiustacje Bałakiriewa

t. 13-14

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

Bez łuków w A1, KK i WL

!!!   miniat: wycinek, te takty, tylko górna 5-linia

Łuk w t. 14 w KJ

EZTU

Łuk od t. 13 w KB

EZnieU2
..

W tekście głównym podajemy wpisany w KJ łuk w 2. połowie t. 14. Brak tego łuku w KK i WL to zapewne wynik przeoczenia Kolberga. Widok pozbawionego łuków tekstu KK przypuszczalnie skłonił Bałakiriewa do powtórzenia w KB łuku z analogicznych t. 5-6.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Bałakiriewa , Błędy KK