mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 2-3

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Na 2. i 3. mierze t. 2 w Wn (→Wf→Wa) błędnie odtworzono podział akordów pomiędzy ręce – nuty b1 i h1 zostały wbrew A przydzielone do l.r.
W Wn1 (→Wf) wszystkie pięć nut akordu na początku t. 3 umieszczono błędnie na jednej laseczce.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 6

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Rytm w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, bez wideł, tylko górna 5-linia.      EZnieU1

Rytm w Wn

EZnieU

Rytm w Wf

EZnieU2

Interpretacja Wf proponowana przez redakcję

EZnieU3

Rytm w Wa

EZnieU4

Interpretacja A proponowana przez redakcję

EZTU
..

Wszystkie zapisy źródłowe 2. połowy taktu są błędne lub niejasne, żaden z nich nie daje się jednak poprawić w sposób, którego nie można by kwestionować.

  • W A 3. miara taktu liczy 9 trzydziestodwójek.
  • W Wn wprowadzenie mniejszej czcionki do zapisu trzydziestodwójek nie wpływa na wartości rytmiczne i wydaje się być dowolnością szty­charza – mógł on dopatrzeć się w A różnicy wielkości główek nutowych pomiędzy pierwszą a 2. połową taktu. Jest to tym bardziej prawdopo­do­bne, że po wpadce z pierwszym Tutti I cz. Koncertu, zapewne starał się on zwracać uwagę na drobne nawet różnice wielkości główek.
  • Skorygowany zapis Wf, który odczytany dosłownie jest co najmniej niejasny, mógł być pokłosiem tej pomyłki. Ponieważ korekty Wf dokonano być może na polecenie Chopina, należy zastanowić się, jaki mógł być jej zamierzony efekt. Proponowane rozwiązanie jest zarówno poprawne formalnie, jak i bardzo zbliżone do realnego zapisu źródłowego.
  • Jaka myśl przyświecała adiustatorowi Wa – trudno zgadnąć.

W tej sytuacji tekst główny opieramy na wersji A, która mimo nieścisłości wydaje się najpe­wniejsza źródłowo. Z dwóch naturalnych możliwo­ści poprawienia błędu – zmiany dwóch trzydziesto­dwójek na sześćdziesięcioczwórki lub usunięcia jednej z kropek przedłużających ósemkę es1 – wybieramy tę drugą, dającą gładszy postęp figuracji wprowadzającej temat główny. Jako alternatywną wersję proponujemy zmodyfikowaną wersję Wf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 7-9

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Znaki synchronizacji wpisane do WfD

!!!   miniat: nic.                   TGTU (t. 7 i 9)

Bez wskazówek lekcyjnych
..

Charakterystyczne znaki synchronizacji partii obu rąk, w postaci linii łączących nuty, które należy uderzać równocześnie, zostały w WfD wpisane przy grupach drobnych nut w t. 7 i 9. Podobnie w t. 26 i 75.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Znaki synchronizacji

t. 8

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Rytm A i Wa3, interpretacja kontekstowa

Rytm Wn1 (→Wf→Wa1→Wa2), interpretacja kontekstowa, i Wn2
..

W partii pr.r. jedynie Wn2 nie zawiera błędu rytmicznego. Wersja ta jednak powstała w wyniku adiustacji i z pewnością nie odpowiada intencji Chopina. Dla pozostałych źródeł – z wyjątkiem Wa3 – przyjmujemy odczytanie zgodne ze sposobem, w jaki pr.r. jest rozplanowana w stosunku do ósemek l.r. Jako tekst Wa3 przyjmujemy rytm, który naszym zdaniem narzuca się przy odczytywaniu najłatwiej uchwytnych elementów rytmu – ćwierćnuta, przedłużona ćwierćnuta i grupa szesnastek z triolą wewnątrz.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A

t. 13

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Trzydziestodwójka g3 w A

!!!   miniat: 4. miara, tylko górna 5-linia, bez wideł.             TGTU              

Trzydziestodwójka f3 w Wn (→Wf→Wa)

f3 zamiast g3 ma beleczkę
..

Zamiana wartości rytmicznych w Wn (→Wf→Wa) jest prawdopodobnie skutkiem błędu sztycharza Wn1, który mógł się po prostu pomylić lub – w przekonaniu, że w takich figurach skracana jest nuta po pauzie – uznać, że pomylił się Chopin. Ewentualna korekta Chopina wydaje się mało prawdopodobna ze względu na zupełny brak śladów zmian w druku. Chopin używał obu rodzajów notacji w podobnych sytuacjach, a czasem wahał się lub zmieniał decyzje (patrz Scherzo cis op. 39, t. 47). Por. zbliżoną sytuację w t. 32, a także t. 41 i 81.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Wtrącona pauza