A ma tu błędne wartości rytmiczne:
Przyjmując naturalne założenie, iż łuk i wiązanie 4., 5. i 6. nuty taktu oznaczają triolę szesnastkową, stwierdzamy, że takt liczy 9 ósemek. Pomyłki Chopina (powstałej przypuszczalnie w następstwie poprawek w A) można teoretycznie upatrywać w notacji pierwszej, drugiej lub ostatniej ćwierćnuty taktu:
Sposób, w jaki partia pr.r. rozmieszczona jest w A względem ósemek l.r., wskazuje niedwuznacznie na drugi z podanych schematów jako odpowiadający intencji Chopina, toteż tę wersję przyjmujemy jako tekst A i tekst główny.
W Wn (→Wf→Wa1→Wa2) powtórzono bez zmian błędne wartości rytmiczne A. Rozmieszczono je jednak w ten sposób, że 8 szesnastek wypełnia równomiernie 2. połowę taktu. Biorąc pod uwagę, że 4 szesnastki przypadające na 3. miarę objęte są w tych wydaniach jednym łukiem, za najbardziej prawdopodobny sposób interpretacji tak zapisanej wersji uważamy tekst Wn2, w którym usunięto kropki przedłużające as2 na 2. mierze taktu. Odczytanie to jest jednak z pewnością błędne, gdyż autentyczne kropki przedłużające wskazują wraz z akcentem na niewątpliwie synkopowy charakter tej nuty.
W Wa3 grupę trzech szesnastek na 3. mierze taktu oznaczono jako triolę, co nie usunęło błędnego nadmiaru wartości rytmicznych, ale w praktyce sprowadziło rytm do przyjętego w tekście głównym.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Błędy rytmiczne, Błędy A
notacja: Rytm
