Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 4, t. 41-52
s. 1, t. 1-18
s. 2, t. 19-28
s. 3, t. 29-40
s. 4, t. 41-52
s. 5, t. 53-63
s. 6, t. 64-74
s. 7, t. 75-80
s. 8, t. 81-97
Tekst główny
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 41

Szesnastka w A i Wn2

!!!   miniat: 2 ostatnie nuty (i pauza pomiędzy), tylko górna 5-linia, bez wideł łuków napisów i kropek.        TGTU

Trzydziestodwójka w Wn1 (→WfWa1Wa2)

Wfna  = beleczka wiązania na końcu taktu (EZnieU)

Trzydziestodwójka w Wa3

EZnieU, ale pauza trzydziestodwójkowa

Zapis rytmiczny większości wydań jest niepoprawny, gdyż grupa liczy tylko 8½ szesnastki. Jest to więc najprawdopodobniej pomyłka sztycharza, który przypuszczalnie dodał beleczkę wiązania niejako "automatycznie" – w podobnych sytuacjach częściej występują figury, w których nuta po pauzie jest krótsza od poprzednich. Por. podobną sytuację w t. 81. Błąd zadiustowano w Wn2 według A oraz dowolnie w Wa3 (ta ostatnia wersja nadal jest błędna, gdyż grupa liczy – wbrew oznaczeniu – tylko 8 szesnastek.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wn, Adiustacje Wn

notacja: Rytm

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Rork, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wn1, Wn1a, Wn2, Wa1, Wa2, Wa3