A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 6

Rytm w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, bez wideł, tylko górna 5-linia.      EZnieU1

Rytm w Wn

EZnieU

Rytm w Wf

EZnieU2

Interpretacja Wf proponowana przez redakcję

EZnieU3

Rytm w Wa

EZnieU4

Interpretacja A proponowana przez redakcję

EZTU

Wszystkie zapisy źródłowe 2. połowy taktu są błędne lub niejasne, żaden z nich nie daje się jednak poprawić w sposób, którego nie można by kwestionować.

  • W A 3. miara taktu liczy 9 trzydziestodwójek.
  • W Wn wprowadzenie mniejszej czcionki do zapisu trzydziestodwójek nie wpływa na wartości rytmiczne i wydaje się być dowolnością szty­charza – mógł on dopatrzeć się w A różnicy wielkości główek nutowych pomiędzy pierwszą a 2. połową taktu. Jest to tym bardziej prawdopo­do­bne, że po wpadce z pierwszym Tutti I cz. Koncertu, zapewne starał się on zwracać uwagę na drobne nawet różnice wielkości główek.
  • Skorygowany zapis Wf, który odczytany dosłownie jest co najmniej niejasny, mógł być pokłosiem tej pomyłki. Ponieważ korekty Wf dokonano być może na polecenie Chopina, należy zastanowić się, jaki mógł być jej zamierzony efekt. Proponowane rozwiązanie jest zarówno poprawne formalnie, jak i bardzo zbliżone do realnego zapisu źródłowego.
  • Jaka myśl przyświecała adiustatorowi Wa – trudno zgadnąć.

W tej sytuacji tekst główny opieramy na wersji A, która mimo nieścisłości wydaje się najpe­wniejsza źródłowo. Z dwóch naturalnych możliwo­ści poprawienia błędu – zmiany dwóch trzydziesto­dwójek na sześćdziesięcioczwórki lub usunięcia jednej z kropek przedłużających ósemkę es1 – wybieramy tę drugą, dającą gładszy postęp figuracji wprowadzającej temat główny. Jako alternatywną wersję proponujemy zmodyfikowaną wersję Wf.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Błędy Wn, Błędy rytmiczne, Błędy A, Autentyczne korekty Wf

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa