t. 56-57
2 łuki pr.r. w A, możliwa interpretacja |
||
jak na min., w l.r. tylko łuk 57 |
||
4 łuki w Wa jak na min. w obu rękach |
||
2 łuki pr.r. w A, inna interpretacja jak na min., tylko pr.r. |
||
4 łuki w Wn2 jak na min., w obu rękach |
||
Łuk pr.r. w A, interpretacja proponowana przez redakcję jak EZTU, tylko pr.r. |
||
2 łuki proponowane przez redakcję EZTU obie ręce |
||
Łuk pr.r. w A, inna interpretacja jak na min, tylko pr.r. |
Łuki A, zapisane tylko dla pr.r., są tu niejasne:
- łuk w t. 56 zaczyna się nad 2. trzydziestodwójką, ale celuje w pierwszą;
- koniec łuku w t. 56 sugeruje kontynuację, czego jednak nie potwierdza łuk w t. 57 (na nowej stronie).
Interpretacja tych łuków przyjęta w większości wydań, choć możliwa, jest zdaniem redakcji podwójnie nietrafna, co częściowo poprawiono w Wn2, przesuwając początek łuku nad 1. trzydziestodwójkę. Za uzasadnione uważamy natomiast uzupełnienie łuków w partii l.r., co wprowadzono we wszystkich wydaniach w t. 57, a w Wa i Wn2 także w t. 56.
Jeśli w t. 53 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z interpretacji łuków A.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn
notacja: Łuki