Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 5, t. 53-63
s. 1, t. 1-18
s. 2, t. 19-28
s. 3, t. 29-40
s. 4, t. 41-52
s. 5, t. 53-63
s. 6, t. 64-74
s. 7, t. 75-80
s. 8, t. 81-97
Tekst główny
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 53

Długi i 2 krótkie akcenty w A

!!!   miniat: ta co do łuków.              EZTU

2 krótkie akcenty l.r. w Wn1 (→Wf)

EZnieU

2 pionowe akcenty l.r. w Wa1 (→Wa2)

EZnieU2 tylko l.r.

4 pionowe akcenty w Wa3

2 krótkie akcenty w Wn2

EZnieU1

Notacja akcentów w 1. połowie taktu nie jest całkiem jasna. W A pierwszy akcent ma ramiona różnej długości, tak iż nie wiadomo, czy chodzi o długi, czy krótki znak. Analogia z podobnymi motywami na początku t. 48-49 i 54-55 skłania do uznania go za akcent długi (nasz tekst główny). Z drugiej strony, w żadnym z wymienionych taktów nie ma akcentu na 2. mierze, co osłabia moc tej analogii.
Nie jest też jasny cel podwójnego zaakcentowania 2. ćwierćnuty, czego zresztą nie uwzględniono w Wn (→WfWa1Wa2). Ponadto w większości wydań oba akcenty przydzielono do l.r., co jest zapewne skutkiem niedokładności sztycharza Wn1 (poprawionej w Wn2, w którym akcenty umieszczono na środku pomiędzy pięcioliniami). Zmiany w kroju i liczbie akcentów wprowadzane w Wa są z pewnością nieautentyczne.

Jeśli w poprzedniej uwadze wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać jedną z wersji bez akcentów dla l.r. (drugą lub szóstą).

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Rork, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wn1, Wn1a, Wn2, Wa1, Wa2, Wa3