Zagadnienia : Niedokładności Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »
t. 127
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Zmiany zakresu znaku mają najprawdopodobniej przypadkowy charakter. W tekście głównym odtwarzamy notację A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf |
|||||||||||||
t. 132
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Nawet w tak zdawałoby sie oczywistej sytuacji sztycharz Wn1 podzielił łuki w połowie taktu, wbrew A i sensowi muzycznemu. Przedłużenie pierwszego łuku w Wf (→Wa), mimo że przywraca zakres łuku wpisany w A, jest prawdopodobnie kolejną niedokładnością. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
|||||||||||||
t. 133
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Różnice w umiejscowieniu akcentów wynikają być może z niejednoznacznego zapisu rytmicznego, przejętego z A – sztycharz Wf, widząc akcent nad półnutą des2, która choć umieszczona nad ćwierćnutą des1, ma być wykonana razem z as1, umieścił akcent w miejscu jego obowiązywania (na początku taktu). Nie wziął przy tym pod uwagę, że przeniesienie znaku nad inną nutę zmieniło de facto jego znaczenie, gdyż w polifonizującej fakturze znak dotyczy najczęściej tylko jednego z głosów. W tekście głównym podajemy wersję A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf |
|||||||||||||
t. 136-137
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Zdaniem redakcji, łuk A, przedłużony przez Chopina aż do kreski taktowej, miał w jego intencji prowadzić do f2 na początku t. 137. Jego zasięg nie jest jednak całkiem jasny, co odtworzono w Wn – łuk w t. 136, na końcu linijki, sugeruje kontynuację, której jednak w t. 137 nie ma. Przyjmujemy – tak jak Wf (→Wa) – że oznacza to rozdzielone łuki, stanowiące zarazem alternatywną możliwość odczytania A. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A |
|||||||||||||
t. 138
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Oba akcenty w A są typowymi akcentami długimi, czego nie odtworzono w wydaniach. Przesunięcie pierwszego z nich pod 3. ósemkę to niemal na pewno pomyłka sztycharza Wf (→Wa), który upodobnił tę połówkę taktu do sąsiednich. W tekście głównym pierwszy akcent przenosimy nad fes2, zgodnie z pisownią użytą przez Chopina w repryzie (t. 285), naszym zdaniem trafniejszą. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »