mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 211-212

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki od des2 w A

!!!   miniat: od a1 211 do c2-es2 212, tylko górna 5-linia; tylko górna 5-linia, bez wideł.              TGTU = des2 211 z laską do góry; 1. łuk TGTU + pół drugiego EZTU

Łuki od a1 w Wn

des2 w t. 211 razem z b1 na lasce w dół + 1. łuk od a1 do ostatniej ósemki 211 + lewy kawałek EZnieU1 212

Łuki od f2 w Wf (→Wa)

des2 w t. 211 razem z b1 na lasce w dół + 1. łuk od f2 do ostatniej ósemki 211 + lewy kawałek EZnieU1 212

Alternatywna propozycja redakcji

des2 z laską w górę + 1. łuk EZnieU + lewy kwałek EZnieU1
..

W tekście głównym podajemy łuki A, gdyż zmiany pojawiające się w Wn i Wf (→Wa) to niemal na pewno efekt rutynowego, schematycznego interpretowania łuków przez sztycharza Wn1 oraz niedokładności Wf.

Proponowana przez redakcję alternatywna interpretacja łuku rozpoczynającego się w t. 212 wychodzi od spostrzeżenia, że w A początek tego łuku przypada nad usuniętą nutą, prawdopodobnie f2, co może oznaczać, że po dokonaniu poprawki Chopin nie skontrolował poprawności łukowania.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek

t. 212-213

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk do t. 213 w A i interpretacja kontekstowa Wf (→Wa)

Łuk tylko w t. 212 w Wn
..

Mimo jednoznacznego, przedłużanego łuku A, w Wn łuk kończy sie na ostatniej nucie t. 212, co z pewno­ścią nie odpowiada intencji Chopina. W Wf (→Wa) powtórzono łuk Wn w t. 212 (ostatnim na stronie), jednak w t. 213, na nowej stronie, dodano łuk dochodzący do półnuty, jakby zakończenie poprzedniego łuku. Dodany łuk jest prawdopodobnie Chopinowski, a dwuznaczność notacji to wynik niestaranej realizacji tej korekty, dlatego przyjmujemy, że łuki te oznaczają jeden łuk, jak w A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 215-216

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki A (→Wn1)

!!!   miniat: ostatnia szesnastka 215 + ćwierćnuta i szesnastka 216, tylko górna 5-linia, ale pr.r. przeniesiona na górną (w kluczu wiolinowym), bez napisu.           TGTU (łuk 214-215 do kontynuacji, jego dokończenie 216 i pół następnego łuku w wersji EZTU).

Łuki Wf (→Wa)

pierwszy tylko do końca 215 + pół tego 216-217 w wersji EZTU

Łuki Wn2

pierwszy jak war. 22 + pół EZnieU
..

Skrócenie łuku na końcu t. 215 to wynik niedokładnego odczytania Wn1 przez sztycharza Wf (→Wa). Co ciekawe, adiustator Wn2 nie tylko wprowadził podobną zmianę, ale przesunął również początek następnego łuku, przypuszczalnie uważając tego rodzaju ukryte zbiegnięcie się łuków za nielogiczne, a co za tym idzie – pomyłkowe.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 217-218

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 w A

!!!   miniat: 8 nut biegnika, tylko górna 5-linia, bez liczb nad i łuku.          EZTU (2 linijki!)

 w Wn

EZnieU

 w Wf (→Wa)

EZnieU1
..

Kolejne skrócenia znaku  w Wn i Wf (→Wa) są z pewnością przypadkowe. W tekście głównym odtwarzamy więc notację A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 219

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuki w A

!!!   miniat: ten takt, nieco ścieśniony, tylko górna 5-linia, bez wideł.              EZTU (2 łuki)

Łuki w Wn1

EZnieU

Łuki w Wf (→Wa)

EZnieU1

Łuk w Wn2

EZnieU2
..

W tekście głównym podajemy łuki A, gdyż zmiany ich zakresów i umiejscowienia wprowadzone w wydaniach są niemal na pewno nieautentyczne:

  • W Wn1 jeden łuk obejmuje prawie cały takt i przypuszczalnie miał być połączeniem obu łuków Chopinowskich.  Zlekceważono przy tym wyraźne w A doprowadzenie łuku do półnuty des3 w następnym takcie. Łuk znad grupy przednutek przeniesiono zaś pod nuty i wydrukowano na tyle niedokładnie, że praktycznie łączy on ćwierćnuty ces2 i fes2.
  • Łuki te powtórzono następnie w Wf (→Wa) z dalszymi, niewielkimi już przesunięciami, również z pewnością dowolnymi.
  • W Wn2 usunięto łuk spod grupy przednutek, a górny łuk przedłużono do następnego taktu (zgodnie z A).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn