mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Akcenty długie

t. 4

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Krótki akcent w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf→Wa)

!!!   miniat: nic.            krótki zamiast długiego

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa
..

W A można mieć wątpliwości, o jaki rodzaj akcentu Chopinowi chodziło. Zdaniem redakcji, w takim kontekście bardziej prawdopodobne jest użycie akcentu długiego.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 4-5

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: końcowy motyw t. 4, obie pięciolinie, zwężone w pionie (dużo).               EZTU (2 długie nad)

Krótkie akcenty w A, możliwa interpretacja

EZnieU

Krótkie akcenty w Wn (→Wf→Wa)

pomiędzy = EZnieU2
..

W A nie jest jasne, jaki rodzaj akcentów Chopin miał na myśli na 4. mierze tych taktów. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobne jest użycie akcentów długich, na co wskazuje zarówno kształt znaku w t. 4, jak i umiejscowienie znaku w t. 5 – tego rodzaju krótkie, ale przesunięte znaki spotykamy niekiedy w autografach Chopina, por. np. Ao w Etiudzie a op. 10 nr 2, t. 22, 27-29, 32, 45-46. W wydaniach akcenty odtworzono jako krótkie, a ponadto przeniesiono pomiędzy partie obu rąk – ta ostatnia zmiana mogła być wskazana przez Chopina w korekcie Wn1.

 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn

t. 23-25

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Prawdopodobne krótkie akcenty w A (→Wn→Wf→Wa)

!!!   miniat: od 2. do 4. ósemki t. 23 i 25, z numerami taktów, tylko górna 5-linia.                 TGTU (3 krótkie)

Możliwe długie akcenty w A

3 długie

Możliwe różne akcenty w A

dwa długie i krótki
..

Nie jest jasne, jakie akcenty Chopin miał na myśli w tych taktach – te w t. 23-24 można uważać zarówno za długie, jak i krótkie, natomiast akcent w t. 25 jest raczej krótki. Właśnie ze względu na ten ostatni akcent, w tekście głównym podajemy trzy krótkie akcenty.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 23-24

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcenty długie w A

!!!   miniat: nic.               TGTU

Krótkie akcenty w Wn

tr puste;                     red = 2 krótkie zamiast długich

Bez znaków w Wf (→Wa)
..

Akcent A w t. 23 nie jest typowym akcentem długim, jednak kontekst muzyczny i analogia z następnym taktem skłaniają do uznania go za długi. Brak znaków w Wf (→Wa) można tłumaczyć przeoczeniem sztycharza, jest też jednak możliwe, że znaki zostały dodane w ostatniej fazie korekt Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Niedokładności Wn

t. 26

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A (prawdopodobne odczytanie) 

!!!   miniat: ten akord (na 3. ósemce), obie pięciolinie.      TGTU (długi nad półnutą)

2 akcenty w Wn1

tr puste;                 red = EZnieU

Akcent w Wf (→Wa)

EZnieU tylko dolny

2 akcenty w Wn2

tr = puste,                    red = EZnieU1
..

Widoczny w A akcent nad półnutą f2 można interpretować jako krótki lub długi. Wśród pozostałych wersji tekst Wn1 mógł pochodzić od Chopina, jednak jednoznaczne, całościowe odtworzenie przebiegu ewentualnych korekt pierwszych wydań nie wydaje się w tym miejscu możliwe. Biorąc pod uwagę, że wszystkie pisownie podkreślają – w taki czy inny sposób – synkopowane wejście nowego, alterowanego akordu, w tekście głównym pozostawiamy niewątpliwie autentyczną notację A (w wersji z akcentem długim, w tym kontekście bardziej prawdopodobnym).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn