A
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 138

Akcenty długie w A

jak TGTU, ale pierwszy pod akordem (jak drugi)

Krótkie akcenty w Wn

Krótkie akcenty w Wf (→Wa)

Akcenty długie proponowane przez redakcję

TGTU

Oba akcenty w A są typowymi akcentami długimi, czego nie odtworzono w wydaniach. Przesunięcie pierwszego z nich pod 3. ósemkę to niemal na pewno pomyłka sztycharza Wf (→Wa), który upodobnił tę połówkę taktu do sąsiednich. W tekście głównym pierwszy akcent przenosimy nad fes2, zgodnie z pisownią użytą przez Chopina w repryzie (t. 285), naszym zdaniem trafniejszą.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.