mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 100

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

3 akcenty długie w A

!!!   miniat: pół taktu i 2 nuty, tylko górna 5-linia, bez łuku.                 EZTU (3 akcenty i 2 piątki)

2  w Wn1 (→Wf)

EZnieU (widły i piątki)

2 krótkie akcenty w Wa i Wn2

krótkie zamiast długich (2 pierwsze) + piątki pod
..

Trudno wytłumaczyć różnicę w podejściu do akcentów długich między t. 99 a 100, gdyż w A znaki w t. 100 wcale nie są dłuższe od poprzednich. Być może kluczem do rozwiązania zagadki jest pominięty trzeci akcent – jeśli początkowo przeoczono w Wn1 wszystkie akcenty w tym takcie, Chopin korygując to wydanie mógł dodać dwa pierwsze, które tym razem już odtworzono błędnie jako . 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 101-103

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Kreseczki do połowy t. 103 w A

!!!   miniat: nic.              TGTU (kreseczki) bez cżęści w nawiasie

Bez znaków w Wn1 (→Wf→Wa)

cresc. - - do końca t. 103 w WfD

bez kreseczek 101 + cresc. od 3. nuty 102 i dalej kreseczki jak Wn2

Kreseczki do końca t. 103 w Wn2

TGTU bez nawiasów

Kreseczki do końca t. 103 proponowane przez redakcję
..

Brak kreseczek wyznaczających zakres cresc. to typowa niedokładność Wn1 (→Wf→Wa). Kreseczki dodano w Wn2, doprowadzając je – inaczej niż w A – aż do  w t. 104. Zdaniem redakcji notacja A jest w istocie niedokładna, toteż w tekście głównym proponujemy odpowiednie przedłużenie zakresu kreseczek.
Niezbyt czytelny wpis w t. 102-103 w WfD oznacza prawdopodobnie cresc., sięgające do końca t. 103, co potwierdzałoby naszą decyzję takiego oznaczenia jego zakresu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Niedokładności Wn

t. 103-104

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

2 łuki w A

!!!   miniat: nic.                       TGTU (łuki cała linijka)

1 łuk w Wn (→Wf→Wa)

nad całą linijką, kontynuujący z obu stron. Nad palcowaniem. Któryś z następnej strony się na pewno nada
..

Ciągły łuk wydań jest rezultatem korekty łukowania dokonanej w Wn1. Widoczne ślady pozwalają jednak stwierdzić, że nie korygowano wersji A, nie ma też pewności, czy wszystkie korekty łuków w Wn1 robił Chopin. Z tego względu w tekście głównym zachowujemy notację A, w której łuki zachodzą na siebie na początku t. 104. Ciągły łuk można uważać za równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 104

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

3 różne akcenty w A

!!!   miniat: te 3 ćwierćnuty, ścieśnione, tylko dolna 5-linia, bez pedału.                               TGTU

2 krótkie akcenty w Wn1

1. i 3.

3 krótkie akcenty w Wf i Wn2

3 pionowe akcenty w Wa
..

W Wn1 pominięto drugi z trzech akcentów i nie uwzględniono różnicy w ich długości. Pominięty akcent został przywrócony w korekcie Wf (zapewne przez Chopina) i w Wn2. Zmiana kroju akcentów Wa to typowa adiustacja tego wydania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 106-109

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk w A, odczyt dosłowny

jak na miniaturze, w t. 106 i 108

Łuk w A (interpretacja kontekstowa→Wn→Wf→Wa)

TGTU (2 łuki, każdy z 2 części, w sumie na 3 pięcioliniach)
..

Odczytane dosłownie, łuki A w końcówce t. 106 i 108 nie dochodzą do ósemek na początku t. 107 i 109. Zarówno kształt znaków, jak i logika przebiegu muzycznego każą widzieć w tym niedokładność zapisu. Tak to też zinterpretowano już w Wn (→Wf→Wa), chociaż w przypadku t. 106-107 był to zapewne szczęśliwy zbieg okoliczności – patrz poprzednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A