Wn2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 100

3 akcenty długie w A

!!!   miniat: pół taktu i 2 nuty, tylko górna 5-linia, bez łuku.                 EZTU (3 akcenty i 2 piątki)

 w Wn1 (→Wf)

EZnieU (widły i piątki)

2 krótkie akcenty w Wa i Wn2

krótkie zamiast długich (2 pierwsze) + piątki pod

Trudno wytłumaczyć różnicę w podejściu do akcentów długich między t. 99 a 100, gdyż w A znaki w t. 100 wcale nie są dłuższe od poprzednich. Być może kluczem do rozwiązania zagadki jest pominięty trzeci akcent – jeśli początkowo przeoczono w Wn1 wszystkie akcenty w tym takcie, Chopin korygując to wydanie mógł dodać dwa pierwsze, które tym razem już odtworzono błędnie jako 

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Błędy Wn, Adiustacje Wn, Niedokładności Wa

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.