mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 182

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

W KG i Wf (→Wa1)  przed najwyższą nutą znajduje się już przed 1. akordem. Jak doszło do powstania błędu, który musiał występować już w [A], trudno powiedzieć (jakieś poprawki?). W dodatku w korekcie Wf4 tę niewątpliwie przecież pomyłkową wersję potwierdzono, dodając w tym akordzie jeszcze  przed ces1. Jest to albo pomyłka sztycharza, albo nietrafna adiustacja. W Wn  przeniesiono przed drugi akord, zgodnie z sensem muzycznym i wersją analogicznego t. 142; podobnie w Wa2, w którym jednak dodano jeszcze bemole przed skrajnymi nutami 1. akordu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Błędy KG

t. 183

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

d1 w KG (→Wn) i Wf

!!!   miniat: ta co w t. 143.         Tu pusta klisza 

des1 w Wa

TGTU
..

Wersja z d1 (=eses1) jest prawdopodobnie pomyłkowa – sytuacje, w których brakuje znaku, odwołującego występującą wcześniej alterację, należą do najczęściej spotykanych niedokładności pisowni Chopina. Jest ponadto zupełnie możliwe, że kompozytor naprawił swój błąd, korygując podkład do Wa. Dodanie  ostrzegawczego przed ces1 jest mało uzasadnioną adiustacją Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG , Autentyczne korekty Wa

t. 189-193

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

W KG większa część repryzy (t. 190-257) zapisana jest skrótowo jako puste, ponumerowane takty (numeracja odpowiada numeracji t. 2-69 pierwszej części Scherza). W t. 189 nuty są wypisane, ale bez żadnych oznaczeń wykonawczych (prócz tempo primo), co zapewne miało być jedynie dodatkową wskazówką, od którego taktu należy rozpocząć powtórzenie pełnego zapisu. Mimo to w Wn wydrukowano w tym takcie tylko tę pozbawioną znaków artykulacyjnych wersję (por. poświęconą im uwagę).

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skrótowy zapis A

t. 189

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Kropki, akcent i  w KG (interpretacja kontekstowa) i Wf (→Wa)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez tempo pimo i bez nut z dolnej pięciolinii.             TGTU

Bez oznaczeń w KG (odczyt dosłowny→Wn)

Tu pusta klisza 
..

Brak w Wn oznaczeń artykulacyjnych i dynamicznych to skutek niezrozumienia skrótowego zapisu KG.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 189

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

w KG

!!!   miniat: pasek z napisem : tempo primo krój jak accelerando

w Wf

Tempo 1.mo (mo nad kropką), krój jak TGTU

w Wn

tempo primo, krój jak TGTU

w Wa

Tempo I.o  (o nad kropką), krój TGTU

proponowane przez redakcję

TGTU
..

W tekście głównym wskazówce nadajemy jej konwencjonalną postać.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne