mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 159

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

 na 2. miarę w KG (→Wn)

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia.        TGTU

 na 1. miarę w Wf (→Wa)

EZnieU
..

Nie jest pewne, która pedalizacja odpowiada zamysłowi Chopina. Z praktycznego punktu widzenia obie są możliwe.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 160

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

 na początku taktu w KG (→Wn)

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia.              TGTU

Bez znaku w Wf

 na końcu taktu w Wa

pod ostatnią ósemką 160
..

Brak  w Wf ma raczej przypadkowy charakter, choć pedał można zatrzymać dłużej, niż to wynika z zapisu KG (→Wn). Potwierdza to znak  dodany w Wa, który może pochodzić od Chopina (co nie oznacza, że został odtworzony dokładnie – być może Chopin wpisał go nieco wcześniej, np. na 3. mierze taktu). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Brak znaku zdjęcia pedału

t. 162-163

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuki w KG (→Wn)

!!!   miniat: Nic          TGTU

Bez łuków w Wf (→Wa)
..

W tekście głównym podajemy łuki KG (→Wn). Przyjmując w t. 81-87 wersję z krótszymi łukami, należy tutaj przyjąć wariant bez łuków.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 164-168

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk nad l.r. w KG (→Wn)

!!!   miniat: t. 164 + 166 i 1. ćwierćnuta 167, tylko dolna 5-linia, bez pedału i wideł, z numerem t. 166.               EZnieU1

Niedokończony łuk w Wf

EZnieU2

Łuk od 2. miary w Wa

EZnieU

Dokończenie łuku Wf proponowane przez redakcję

TGTU
..

Łuk KG (→Wn) obejmuje tylko tę część pięciotaktowego pochodu melodycznego, której wykonanie Chopin przypisał lewej ręce. Jest to z pewnością niedokładność, być może powtórzona za [A] (wersja pierwotna?). Odpowiedni łuk w Wf jest natomiast urwany na końcu linii tekstu i najprawdopodobniej miał być doprowadzony do końca frazy (Chopin mógł go przedłużyć w [A] już po sporządzeniu KG). Konieczność objęcia łukiem całości pochodu nie ulega wątpliwości, jeśli wziąć pod uwagę autentyczne łukowanie analogicznych fraz. Obie możliwości rozpoczęcia łuku – od pierwszej lub drugiej miary t. 164 – można uważać za równorzędne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa

t. 168

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

ces-as i B-ges w KG (→Wn) i Wf (→Wa)

!!!   miniat: ta co w t. 108.        Tu ostatni akord jak pierwszy

As-as i Ges-b proponowane przez redakcję

!!!   TGTU
..

Wersja źródeł jest prawdopodobnie pozostawioną przez nieuwagę pierwotną wersją tego taktu. Na możliwość pomyłki Chopina wskazuje błąd w analogicznym t. 108. Można bowiem przypuszczać, że początkowo t. 108, 128 i 168 były powtórzeniem t. 107, 127 i 167, tak jak t. 92 jest powtórzeniem t. 91. Następnie Chopin zmienił w [A] t. 108 i 128 (pozostawiając w t. 108 niepoprawioną partię pr.r. – patrz komentarz do tego taktu). Niezamierzone pozostawienie t. 168 w pierwotnej postaci wydaje się w tej sytuacji bardzo prawdopodobne, gdyż nie widać powodu, by połączenie z następną frazą było inne w t. 168 niż w t. 128, a przeoczenie przy korektach jednego z kilku podobnych miejsc często się Chopinowi zdarzało. Możliwość tę uprawdopodabnia możliwa haplografia kompozytora w tym miejscu – konieczność poprawki poważniejszego błędu mogła odwrócić uwagę Chopina od drobniejszego ulepszenia. Dlatego, mimo iż od strony muzycznej obie wersje wydają się możliwe, w tekście głównym dajemy pierwszeństwo wersji analogicznego t. 128.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca