mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wa

t. 7-9

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Dwa łuki w KG (→Wn)

!!!   miniat: od 3. ćwierćnuty t. 7 do 1. ósemki t. 9, tylko górna 5-linia (bez nut na dolnej).                 TGTU

Bez łuków w Wf

 

Łuk Wf na podstawie t. 195-196

EZnieU (jeden łuk)

Alternatywna propozycja redakcji

EZnieU + drugi łuk EZTU

Łuk Wa, odczyt dosłowny

EZnieU2

Łuk Wa, możliwa interpretacja

EZnieU3
..

Ustalenie intencji Chopina w kwestii łukowania t. 8 (wraz z sąsiednimi akordami) napotyka na trudności. Zamysł kompozytora mogą odzwierciedlać zarówno wersje źródłowe, jak i uwzględniające prawdopodobne przeoczenia sztycharza Wf propozycje redakcji. Za najbardziej wiarygodne źródłowo i naturalne pianistycznie uważamy wersje KG (tekst główny) i dwie wersje oparte na zrekonstruowanym na podstawie repryzy łuku Wf.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wa

t. 21-25

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Znaki artykulacji w t. 21 w KG (→Wn)

!!!   miniat: nic.             TGTU, ale tylko 21

Bez znaków w Wf

Znaki artykulacji w 3 taktach w Wa

TGTU 21, 23 i 25
..

Znaki artykulacyjne – kropki i akcent – w t. 21 mogły być dopisane w KG (→Wn) przez Chopina. Należy je niewątpliwie uważać za obowiązujące także w następnych podobnych taktach 23 i 25-27. Ideę tę zrealizowano częściowo w Wa, w którym te same oznaczenia dodano w t. 21, 23 i 25, co można przypisać interwencji Chopina w podkładzie do tego wydania. Patrz też t. 210-213.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty KG , Autentyczne korekty Wa

t. 40

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Oktawa w KG (→Wn) i Wf

!!!   miniat: ta ćwierćnuta, tylko górna 5-linia.     TGTU = puste

Akord z b2 w Wa

es1-b2-es2 na 3 (czyli główka b2)
..

Wersja Wa może być autentyczna; należałoby ją wówczas uznać za Chopinowskie ulepszenie. Pozostawienie niepoprawionych błędów w partii l.r. – braku kasowników podwyższających ges(1) na g(1) i des1 zamiast es1 w ostatnim akordzie – redukuje jednak prawdopodobieństwo interwencji Chopina w tym miejscu. Przypuszczalnie mamy więc do czynienia z adiustacją lub pomyłką.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wa

t. 45-49

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Bez określenia w KG (→Wn) i Wf

w Wa
..

W tekście głównym uwzględniamy określenie cresc. - - dodane najprawdopodobniej przez Chopina w podkładzie do Wa. Podobnie w t. 233-237.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wa

t. 46-49

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Akcenty długie i  w KG (→Wn)

!!!   wg miniatury = EZnieU

Akcenty długie w t. 46-47 w Wf

jak war 11, ale tylko w t. 46-47 (w t. 48-49 pusto)

5 krótkich akcentów w Wa1

wg miniatury

6 krótkich akcentów w Wa2

wg miniatury (war. 33 + akcent w t. 48)

Akcenty długie w t. 47 i 49 proponowane przez redakcję

TGTU
..

Zróżnicowane źródłowe wersje znaków o charakterze dynamicznym – akcentów i  – to efekt nałożenia się prawdopodobnych błędów (np. brak znaków w Wf w t. 48-49), niedokładności (krótkie akcenty w Wa) i adiustacji (powtórzenie znaków z górnej pięciolinii na dolnej w Wa1, dodanie akcentu w t. 48 w Wa2) oraz Chopinowskich poprawek. Kompozytor być może do­pi­sał w KG znaki w t. 48-49, a niemal na pewno uzu­peł­nił notację Wa, dopisując w służącym za podkład do tego wydania egzemplarzu Wf2 akcent w t. 49 (wraz z cresc. - -). W tekście głównym proponujemy oznaczenia wzorowane na podobnie uzupełnionej wersji Wa1 w t. 234-237, w których dopisane przez Chopina oznaczenia nie mie­szają się ani z wcześ­niej­szymi z Wf, ani z dodanymi przez adiustatora.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty KG , Autentyczne korekty Wa