Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »
t. 32
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Notacja znaków chromatycznych jest w części źródeł niedokładna, co nie stwarza jednak najmniejszych trudności w odczytaniu zamysłu Chopina. Dotyczy to w największym stopniu AI, ale także w A (→Wf kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty |
||||||||||||
t. 34
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Brzmienie d2 na początku taktu nie ulega wątpliwości ani w autografach, ani w Wf i Wa2 (→Wa3). Brak w A (→Wf1→Wn,Wa) obniżającego dis1 na d1 na 2. szesnastce t. 34 jest więc oczywistym przeoczeniem Chopina (w rękopisach i pierwszych wydaniach jego utworów znajdujemy setki podobnych niedokładności). Błąd poprawiono jednak tylko w Wf2, gdyż problem niezgodności d2 na początku taktu i dis1 na 2. szesnastce adiustator Wn rozwiązał usuwając sprzed d2. Błędną wersję z dis2 i dis1 wprowadzono – zapewne pod wpływem Wn – także w Wa4. Trzeba jeszcze raz podkreślić, że oba autografy – mimo niedokładnej pisowni – są zupełnie jednoznaczne, jeśli chodzi o użycie w tym takcie akordu h-moll, a nie H-dur, a wersję tę potwierdza następnie zarówno korekta Wf2, jak i egzemplarze lekcyjne, noszące liczne ślady opracowywania Etiudy z Chopinem. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||
t. 36
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Ostrzegawczy przed A i przed dis2 znajdują się w AI, nie zostały jednak uwzględnione w A. Kasowniki przed obiema nutami oktawy zostały dodane w korekcie Wf (→Wa), najprawdopodobniej w ostatniej fazie, gdyż nie ma ich w Wn1. W późniejszych Wn znaki dodano wraz z krzyżykami ostrzegawczymi przed dis1-dis2 w pr.r. To ostatnie uzupełnienie pojawia się też w Wa4. Kasownik przed a1 w pr.r. jest naszym dodatkiem. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||||
t. 38-40
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
Źródła wykazują sporo różnic, jeśli chodzi o oznaczenia artykulacji pierwszych szesnastek tych taktów, a znaki w poszczególnych źródłach stawiane są na tyle niekonsekwentnie, że trudno ustalić intencję Chopina w tej kwestii. Ponieważ nie wydaje się, by Chopin ingerował w tekst wydań w tym zakresie, za jedyne miarodajne źródło uznajemy A. W tekście głównym notację A podajemy w wersji uzupełnionej, gdyż Chopinowskie uzupełnienia artykulacji l.r. w t. 37 i kropka na początku t. 39 wskazują na chęć wskazania explicite artykulacji staccato szesnastek l.r. w tym odcinku. Racjonalne wydaje się zatem dodanie kropek na początku t. 38 i 40. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Kliniki |
||||||||||||
t. 38-40
|
Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur
..
W źródłach brakuje części niezbędnych przygodnych znaków chromatycznych – w pełni poprawny tekst ma tylko Wn4 (→Wn5). Jeśli brać pod uwagę logikę budowy figuracji, to wszystkie te sytuacje można uznać za oczywiste przeoczenia, mimo że w kilku przypadkach stosunki harmoniczne pozwalałyby na uznanie powstałych akordów za możliwe. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »