mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn

t. 12-13

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk A

!!!   miniat: 3 ostatnie 8ki t. 12 i pierwsza t. 13, tylko górna 5-linia.                   TGTU

Łuki w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU oba

Łuk w Wn2

EZnieU tylko dolny

Alternatywna propozycja redakcji

EZnieU tylko górny
..

Łuk zapisany w A został w Wn (→Wf→Wa) przy główkach nutowych, co być może skłoniło Chopina do dodania drugiego łuku, obejmującego także poprzednią ćwierćnutę. Zdaniem redakcji, łuk ten miał prawdopodobnie zastąpić poprzedni. Na możliwość korekty Chopina wskazuje także prawdopodobny ślad korygowania poprzedniego łuku w t. 12. Nie mając jednak pewności, co do autorstwa tych zmian, w tekście głównym pozostawiamy wersję A.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 13

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk w A i Wn2

!!!   miniat: ten takt od 2. ósemki, tylko górna 5-linia.           TGTU

Łuki w Wn1 (→Wf→Wa), odczyt dosłowny

Zachodzące łuki EZnieU

Łuki Wn1 (→Wf→Wa), możliwa interpretacja

EZnieU2

Inna interpretacja Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU3
..

Łuki Wn1 (→Wf→Wa) można częściowo uważać za efekt ingerencji Chopina – łuk biegnący od 2. ósemki mógł być dodany jako być może uproszczona korekta błędnego, zbyt krótkiego łuku w 2. połowie taktu. Oprócz odczytania dosłownego tego łukowania proponujemy jeszcze dwie jego prawdopodobne interpretacje.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 14-15

Utwór: op. 27 nr 2, Nokturn Des-dur

Łuk A

Skorygowany łuk Wn (→Wf→Wa)
..

Łuk A został skorygowany – prawdopodobnie przez Chopina – w Wn. Trudno jednoznacznie rozstrzygnąć, czy była to zmiana sugestii wykonania tego szczegółu, czy poprawka niedokładnie napisanego znaku.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wn

t. 14

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Bez łuku w A (→Wn1→Wn2,Wf→Wa1)

Łuk b2-h2 w Wn1a i Wa2 →Wa3)

(EZnieU5)
..

W 2. połowie taktu w Wn1 początkowo wydrukowano błędny łuk, biegnący od ćwierćnuty b2 do następnego taktu (najprawdopodobniej zamiast zapisanego w A łuku biegnącego od h2). Z czasem ślady usuwania błędnego łuku stały się bardzo widoczne, tak iż już w Wn1a miejsce to wysztychowano na nowo. Jednak zamiast usunąć ślady pierwotnego łuku, zastąpiono go krótszym, sięgającym tylko do h2. Łuk ten dodano też w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 14

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 łuki w A

! miniat: wycinek 1. połowa taktu + oktawa, tylko górna 5-linia.               EZTU = oba łuki + odpowiednie wersje przenośnika i klinika nad oktawą

Krótszy łuk w Wn (→Wf,Wa)

EZnieTU = tylko dolny łuk + odpowiednie wersje przenośnika i klinika nad oktawą 

Dłuższy łuk w ApI i WfSB

EZTU bez dolnego łuku
..

Trudno ocenić autentyczność wersji Wn (→Wf1,Wa) z jednym tylko łukiem pr.r. w tym takcie. Dłuższy, pominięty w wydaniach łuk A nie wydaje się być częścią oznaczenia grupy nieregularnej, gdyż sięga poza nią, do oktawy c3-c4. Należy zatem przyjąć, że ma on znaczenie frazowo-artykulacyjne, a pominięcie go wpływa chociażby na artykulację pięciu ostatnich trzydziestodwójek, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę dokonaną także w Wn zmianę kropek na kliniki. Z drugiej strony, Chopin, widząc Wn, mógł uznać jeden łuk za wystarczający, a całość oznaczeń za akceptowalną. W tej sytuacji uważamy oba zestawy oznaczeń (kropki pod łukiem lub kliniki) za w miarę równorzędne, zachowując w tekście głównym wersję źródła podstawowego, czyli A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn