A
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 14

2 łuki w A

! miniat: wycinek 1. połowa taktu + oktawa, tylko górna 5-linia.               EZTU = oba łuki + odpowiednie wersje przenośnika i klinika nad oktawą

Krótszy łuk w Wn (→Wf,Wa)

EZnieTU = tylko dolny łuk + odpowiednie wersje przenośnika i klinika nad oktawą 

Dłuższy łuk w ApI i WfSB

EZTU bez dolnego łuku

Trudno ocenić autentyczność wersji Wn (→Wf,Wa) z jednym tylko łukiem pr.r. w tym takcie. Dłuższy, pominięty w wydaniach łuk A nie wyda­je się być częścią oznaczenia grupy nieregular­nej, gdyż sięga poza nią, do oktawy c3-c4. Należy zatem przyjąć, że ma on znaczenie frazowo-arty­kulacyjne, a pominięcie go wpływa chociażby na artykulację pięciu ostatnich trzydziestodwójek, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę dokonaną także w Wn zmianę kropek na kliniki. Z drugiej strony, Chopin, widząc Wn, mógł uznać jeden łuk za wy­starczający, a całość oznaczeń za akceptowalną. W tej sytuacji uważamy oba zestawy oznaczeń (kropki pod łukiem lub kliniki) za w miarę równo­rzędne, zachowując w tekście głównym wersję źródła podstawowego, czyli A.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn, Adiustacje WfSB

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.