mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wn

t. 17-18

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

..

Różnica skrótowych zapisów AI i A mogłaby sugerować, że w tym ostatnim wszystkie cztery nuty E mają mieć normalne ("duże") główki nutowe. Zdaniem redakcji notację A, mimo że uproszczoną, należy jednak interpretować zgodnie z AI – identyczny skrót widzimy w A również w t. 36, w którym wyróżnienie tylko pierwszego As nie ulega wątpliwości. Podobnie w t. 19.

W Wn1 (→Wn1a) pierwsze F w t. 18 zapisane jest jako drobna nuta. Błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wn

t. 17

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk w A i Wn2

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.         TGTU

2 łuki w Wn1 (→Wf→Wa)

pierwszy do ćwierćnuty g2, drugi od c3
..

W tym wypadku trudno stwierdzić, jak doszło do rozbieżności w łukowaniu pomiędzy A i Wn1 (→Wf→Wa). Wprawdzie śladów ewentualnej Chopinowskiej korekty w druku nie widać, ale nie wyklucza to jej definitywnie. Z drugiej strony, dokonanie przez sztycharza samowolnej zmiany, której rezultat jest zgodny z Chopinowskim łukowaniem powtórzenia tej frazy w zakończeniu (t. 85-86), wydaje się mało prawdopodobne. Obie wersje można więc uważać za równorzędne, a do tekstu głównego przyjmujemy tę, której autentyczność jest niepodważalna, czyli A (i Wn2).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 19

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

..

Różnica skrótowych zapisów AI (znaki powtórzenia dla 2 ostatnich figur) i A (znaki dla 3 ostatnich figur) mogłaby sugerować, że w tym ostatnim wszystkie cztery nuty G mają mieć normalne ("duże") główki nutowe. Zdaniem redakcji notację A należy interpretować jako uproszczoną wersję zapisu AI, co potwierdzają także Wf i Wa.
W Wn1 (→Wn1a) nuta G na 2. mierze taktu zapisana jest także jako "duża", co poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn , Niedokładności A

t. 19-20

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

4 duże nuty w AI i Wa1

!!!   miniat: t. 19 i pół 20, zwężone, tylko dolna 5-linia, bez pedału.       duże tylko w t. 20

8 dużych nut w A, Wf i Wn1a (→Wn2→Wn3)

!!!    TGTU

Drobne nuty w KDP i Wa2 (→Wa3)

!!!    Tu pusta klisza 

5 dużych nut w Wn1

!!! jak A-transkrypcja
..

W tekście głównym podajemy wersję A, potwierdzoną przez Wf i najprawdopodobniej Chopinowską korektę Wn1a (→Wn2→Wn3). Zapis Wn1 jest błędny, a AI i Wa1 zawierają pierwotną koncepcję wyodrębnienia głosu tenorowego tylko w części tworzącej opadającą linię melodyczną. Wersje KDP i Wa2 (→Wa3) są z całą pewnością nieautentyczne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn

t. 21

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

G w basie w AI, A (→KDP,Wn1 i Wn3) i Wa

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia, bez pedału.     Tu 2 razy G-es-c1-es (pierwsze G duża główka)

Es w basie w Wf i Wn1a (→Wn2)

!!!    TGTU
..

Wersja 1. połowy taktu, zapisana w AI, A (→KDP,Wn1) i Wa, jest bez wątpienia wcześniejsza. Ostateczną wersję wprowadził Chopin w korektach Wf i Wn1a (→Wn2), przypuszczalnie dla uniknięcia oktaw równoległych na przejściu z poprzedniego taktu (por. komentarz do Etiudy a op. 25 nr 4, t. 60). W Wn3 przywrócono dowolnie wersję A. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn