mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 317-318

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

 w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf,Wa,Ww)

! miniat: wycinek, 2. połowa 317 i cały 318, tylko górna 5-linia.                EZnieU

Akcenty długie w A, interpretacja kontekstowa

TGTU
..

Każdy z trzech znaków  w A wypełnia pół taktu, co z niewielkimi niedokładnościami powtórzono w Wn (→Wf,Wa,Ww). Tego rodzaju powtarzające się znaki  mają z natury rzeczy charakter akcentów długich, toteż w tekście głównym nadajemy im taką właśnie, ustandaryzowaną postać. Dodatkowego uzasadnienia dla takiej interpretacji dostarczają oznaczenia w analogicznych t. 108-109.
Podobnie w t. 321-322.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 317

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach nieuzasadniony  (ostrzegawczy?) przed as w 1. akordzie l.r.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 318

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Bez łuku w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia, bez pedału.              Tu pusta klisza 

Łuk 4 ósemki w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU

Łuk 3 ósemki w Wn2

EZTU
..

Brak ostatniego z trzyósemkowych łuków l.r. to niemal na pewno przeoczenie Chopina. Łuk dodano w Wn1 (→Wf→Wa), obejmując nim całą 2. połowę taktu. Zdaniem redakcji, uzupełnienie to może pochodzić od Chopina, zostało jednak najprawdopodobniej błędnie odczytane przez sztycharza. W Wn2 skrócono ten łuk na wzór poprzednich figur, co podajemy w tekście głównym jako zapewne odpowiadające zamysłowi Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 318

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed g3.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 318

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez znaku (disis3) w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: ostatnia miara, tylko górna 5-linia.        Tu pusta klisza 

 (disis3) w Wn3

TGTU

 (dis3), alternatywna propozycja redakcji

zamiast podwójnego
..

Przed przedostatnią szesnastką nie ma w większości źródeł znaku chromatycznego. Odczytana dosłownie brzmi ona zatem disis3 ze względu na  przed 2. szesnastką. Wersja ta, pomijając niekonsekwentną pisownię (e2-disis3), realizuje schemat harmoniczny takich figur w t. 315-318 – użycie tylko dźwięków akordowych – i jako taką podajemy ją w tekście głównym, dodając przypominający  przed omawianą nutą. Nie można jednak wykluczyć przeoczenia odwołania alteracji przez Chopina, co jest jednym z najczęstszych jego błędów. Powstała przy założeniu takiej pomyłki wersja z dis3 kontynuuje schemat melodyczny i pianistyczny zdefiniowany w dwóch poprzednich figurach, co proponujemy jako dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn