mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 317

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfD

!!!   miniat: 2. połowa taktu (6 szesnastek), tylko górna 5-linia, bez dynamiki.                   Tu (1) nad h2

Palcowanie wpisane do WfFo

Palcowanie wpisane do WfH

od fis2: (2341)

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Fontany w Wa

41 nad a2-h2 (bez nawiasu)
..

Pierwszy palec wpisany do WfD wyznacza inną pozycję ręki niż palcowanie WfFo (a także WfH i Wa). Autentyczność obu palcowań wydaje sie prawdopodobna, jednak do tekstu głównego wybieramy to, które zachowuje schemat z poprzednich taktów, czyli WfFo. Regularność ta stanowi zdaniem redakcji dodatkowe potwierdzenie autentyczności tego palcowania, zwłaszcza że nie można całkiem wykluczyć ewentualnej pomyłki w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Różnice palcowania , Dopiski WfH , Dopiski WfFo

t. 317

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk w A (→Wn→Wf)

TGTU = łuk do d2

Bez łuku w Wa

Tu bez kliszy 
..

Tak ten jest pierwszy w nowej linijce. Dokończenie łuku z t. 316 w przypadku Wn (→Wf) powoduje niejasność, gdyż w poprzednim takcie żaden łuk się w tych wydaniach nie zaczyna. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności mamy możliwość odtworzenia tego w naszych transkrypcjach. Dwie możliwe interpretacje tego zapisu – łuk od ostatniej szesnastki t. 316 i brak łuku odpowiadają wersji A z poprawnie wpisanym łukiem i Wa, w którym to dokończenie nieistniejącego łuku usunięto.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 317

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 kropki staccato w A

TGTU = kropki nad f1

2 kliniki w Wn (→Wf,Wa)
..

Tak jak wielokrotnie przedtem, odtworzenie kropek jako kliników to skutek uproszczonej interpretacji zapisu A przez sztycharza Wn1. W tym wypadku dostrzeżenie drugiej z nich jest bardzo utrudnione, gdyż nachodzi na nią wskazówka cresc.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Kliniki , Niedokładności A

t. 317

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 kliniki w A

TGTU = kliniki nad oktawami l.r.

Klinik w Wn1 (→Wf,Wa,Wn2→WfSB)

bez nad es-es1

Bez znaków w Wn3
..

Pominięcie kliników to przeoczenia sztycharzy Wn1 i Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 317

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

As-as w A i Wa

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.         Tu bez kliszy 

A-a w Wn (→Wf,Ww)

kaso A i a = TGTU
..

Wersja tego taktu widoczna w A jest poprawnie zapisana i najzupełniej logiczna od strony harmonicznej. Co więcej, odpowiada ona dokładnie (nie licząc innego układu akordu na początku taktu) wersji t. 108. Nie ma zatem powodu, by wzorem adiustatora Wn (→Wf,Ww) doszukiwać się w niej pomyłki Chopina, zwłaszcza że nie wchodzi tu w grę żaden typowy mechanizm Chopinowskich pomyłek – nie jest to ani przeoczenie odwołania alteracji, ani pominięcie znaku aktualnej tonacji.
Z drugiej strony, we wszystkich trzech pozostałych analogicznych parach taktów (t. 108-109, 116-117 i 321-322) ostatnia ósemka pierwszego taktu jest taka sama jak ostatnia ósemka 1. połowy drugiego taktu, co można uznać za argument za przeoczeniem kasowników. Inny argument bierze się z dość częstej niepewności Chopina, jesli chodzi o liczbę aktualnie obowiązujących znaków przykluczowych – np. właśnie w t. 317 widzimy  przed as, co może oznaczać, że Chopin chwilowo uważał nutę bez  na tej wysokości za a (inne podobne sytuacje – patrz np. t. 185, 283 czy 297). W odczuciu redakcji, druga grupa argumentów ma nieco większą moc, toteż w tekście głównym podajemy wersję z oktawą A-a, traktując As-as jako równorzędny wariant.
Zgodność tekstu A i Wa wydaje się przypadkowa – Wa1 wyróżnia się liczbą przeoczeń i błędów, z których nie wszystkie skorygowano w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A