Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 461-462

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ostatnia szesnastka 461 + 6 szesnastek 462, tylko górna 5-linia.                Tu pusta klisza 

Palcowanie Fontany w Wa

od a1 na końcu 461 : 1 | 21__ 21__

Palcowanie wpisane do WfH

460 od początku: (21)

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfH

t. 461

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Dłuższy łuk w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: cała figura, tylko górna 5-linia = cały takt bez pauzy            EZnieU2 (łuk, wiązanie i laseczki)

Krótszy łuk w Wa i Wn3

łuk tylko nad triolą + wiązanie i laski EZTU

Pośredni łuk proponowany przez redakcję

..

Porównanie z podobnymi motywami sugeruje, że łuk obejmujący całą figurę w tym takcie jest prawdopodobnie niedokładny. Za taki uznano go już w Wa i Wn3, zastępując go krótszym, wzorowanym przypuszczalnie na poprzednim takcie. W tekście głównym podajemy łuk dochodzący do najwyższej nuty taktu, w analogicznych taktach występujący w źródłach najczęściej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 462-463

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk do c3 w A

!!!   miniat: nic.                łuk 462 tylko do końca taktu, 1. miara 463 bez łuku

Łuk do des3 w Wn (→WfWa)

TGTU = łuk w 2 kawałkach

..

Łuk pr.r. rozpoczynający się w t. 462 dochodzi w A tylko do ostatniej nuty tego taktu. Jest to niemal na pewno ślad pierwotnej notacji, o czym przekonuje przedłużenie łuku w analogicznej sytuacji takt wcześniej. Niedopatrzenie Chopina zostało skorygowane już w Wn1, zapewne przez samego kompozytora. Widoczne ślady poprawek w druku dowodzą przy tym, że korygowane były łuki inne niż ma A – prawdopodobnie początkowo w Wn1 każdy z t. 461-464 objęty był osobnym, całotaktowym łukiem (na pewno t. 462).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 462

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

 w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.               TGTU, tylko Ped

Bez znaku w Wf (→Wa)

  proponowane przez redakcję

TGTU 

..

Brak znaku  w A (→Wn) jest najprawdopodobniej niedokładnością, spowodowaną przejściem na nową stronę. Przedtem trzykrotnie Chopin wpisał odpowiedni znak w analogicznej sytuacji (t. 414, 422 i 454). Pominięcie także znaku  w Wf (→Wa) to zapewne przeoczenie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Brak znaku zdjęcia pedału , Niedokładności A

t. 462-463

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

e3 w A (odczyt dosłowny→WnWf1)

!!!   miniat: nic.                Tu pusta klisza 

es3 w A (interpretacja kontekstowa) i Wf2

TGTU (2 bemole es3 462-3 + kaso e2 463 l.r.)

e3 i es3 w Wa

TGTU tylko w 463 (bemol es3 i kaso e2)

..

Tak jak w t. 422-423, dodane przez Chopina w korekcie Wf2 bemole obniżające e3 na es3 oraz ostrzegawczy  przed e2 w l.r. w t. 463 dowodzą, że odczytana dosłownie wersja A (→WnWf1) jest błędna. W Wa odpowiedni  znajduje się tylko w t. 463 (wraz z  przed e2), co przypuszczalnie jest skutkiem przeoczenia znaku w t. 462.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf