- « Poprzednia
- 1
- …
- 3486
- 3487
- 3488
- 3489
- 3490
- 3491
- 3492
- …
- 3540
- Następna »
t. 595
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG |
|||||||||||
t. 595-596
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Zachodzące na siebie łuki Wf (→Wa,Wn1→Wn2) można odczytywać dosłownie, ale zdaniem redakcji, jest bardzo prawdopodobne, że intencją Chopina były łuki następujące po sobie, jak to zinterpretowano w Wn3. Patrz też uwaga do t. 597-599. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 596
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Sens znaku widocznego w KG nie jest oczywisty. Na pierwszy rzut oka są to całotaktowe widełki . Tak też to odczytał sztycharz lub adiustator Wn, umieszczając znak nad partią pr.r., gdzie widocznie diminuendo miało jego zdaniem więcej sensu. Notacja KG wskazuje jednak wyraźnie, że znak nie tylko dotyczy l.r., ale konkretnie oktawy A1-A, co pozwala widzieć w nim duży akcent długi. Takie odczytanie jest potwierdzone przez Wf, w którym oktawa opatrzona jest typowym akcentem długim. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 596
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy przed c1. Znak dodano również w Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 596-599
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Trudno stwierdzić, na ile wiernie łuki Wf (→Wa,Wn1→Wn2) odtwarzają notację [A] – można sobie np. wyobrazić, że zbiegnięcie łuków na 1. oktawie t. 598 miało być w zamyśle Chopina połączeniem obu łuków w jeden. Co więcej, niewykluczone, że już notacja [A] zawierała pewne niedokładności, których tyle spotyka się w zachowanych Chopinowskich autografach, np. brak łuku w końcówce frazy (t. 599-600) mógł się wiązać z przejściem na nową linię tekstu, co niejednokrotnie skutkowało pominięciem dokończenia łuku. Z tego względu w tekście głównym proponujemy jeden łuk nad całą frazą, na wzór analogicznego miejsca ekspozycji (t. 245-249). Rozwiązanie podane w Wn3 zdradza rutynowe podejście, w którym za najnaturalniejsze uważano łuki całotaktowe. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 3486
- 3487
- 3488
- 3489
- 3490
- 3491
- 3492
- …
- 3540
- Następna »