Wn1
Tekst główny
Atut - Autograf pierwszego Tutti
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 318

Bez znaku (disis3) w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: ostatnia miara, tylko górna 5-linia.        Tu pusta klisza 

 (disis3) w Wn3

TGTU

 (dis3), alternatywna propozycja redakcji

zamiast podwójnego

Brzmienie pozbawionej w Wf (→Wa,Wn1Wn2) znaku chromatycznego przedostatniej szesnastki może budzić wątpliwości. Odczytana dosłownie brzmi ona disis3 ze względu na obowiązujący  sprzed 2. szesnastki. Wersja ta, zadowalająca z punktu widzenia harmonicznego – disis3 = e3 jest dźwiękiem akordowym, jak we wszystkich podobnie zbudowanych figurach w t. 315-318 – musi być uznana za podstawową.

Z drugiej strony, widząc e2 w akordzie l.r., łatwo zapomnieć o wcześniejszym  i odczytać tę nutę jako dis3. Jest to tym bardziej prawdopodobne, że w wersji z dis3 cztery ostatnie szesnastki powielają schemat melodyczny i pianistyczny ukształtowany w dwóch poprzednich figurach. Tego rodzaju przeoczenia odwołania alteracji są jednym z najczęstszych błędów Chopina, najprawdopodobniej popełnionym zresztą chwilę przedtem –  przywracający h2 na 8. szesnastce taktu był w Wf niemal na pewno dodany dopiero w korekcie, nie było go więc w [A].

Brak adnotacji w egzemplarzach lekcyjnych nie może być tu uważany za argument, gdyż niestandardowa notacja enharmoniczna nie daje gwarancji, że uczniowie grali formalnie zapisany tekst (z disis3), ani tym bardziej, że grali to, co się wydaje na pierwszy rzut oka, czyli dis3.

Podsumowując, w tekście głównym podajemy wersję z disis3, dodając przed tą nutą przypominający  (uzupełnienie takie wprowadzono już w Wn3). Wersję z dis3 proponujemy jako dopuszczalny wariant.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.