Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 391

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Akcent krótki w Wa

!!!   [miniat : jak poprzednio ( jak w t. 33 i 375]]    [oraz bez łuków i bez "p"]

Akcent długi w Wf i Wn 

..

Wa ma tu akcent krótki.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa

t. 391-392

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Bez łuków w Wa

!!!   [miniat: 2 takty .

Tu bez łuków

Łuki w KG (→Wn) i Wf

..

Brak łuków w Wa jest z pewnością błędem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa

t. 391

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed as2.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 391-393

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuk od t. 391 w A i Wn2

!!!   miniat: nic.                       TGTU

Łuk od t. 392 w Wn1 (→WfWa)

od 1. ćwierćnuty 392 do ostatniej 393 (2 takty bez przednutki)

..

Zamiast obejmującego motyw fletów i klarnetów łuku A, w Wn1 (→WfWa) wydrukowano pozbawiony sensu muzycznego dwutaktowy łuk w t. 392-393. Błąd poprawiono w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 391

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

g1 w Wf (→Wa1)

!!!   miniat: ost. ósemka 390 + 1. ósemka 391, tylko górna 5-linia, bez wideł.                 EZTU = nuta + łuk + klinik

g2 w Wn

EZnieU = nuta z łukiem i klinikiem

g3 w Wa2 (→Wa3)

EZnieU1 = nuta + łuk

..

Wersja Wn to niemal na pewno adiustacja – uznano być może, że przenośnik oktawowy rozpoczyna się zbyt późno. Z kolei zastosowaniem analogicznego rozumowania do wersji Wn można wyjaśnić powstanie wersji Wa2 (→Wa3). O tym, że w Wf nie ma tu pomyłki świadczy dodatkowy (oprócz już wydrukowanego), zamaszysty łuk f3-g1 dopisany przez Chopina w WfD. Połączony łukiem interwał melodyczny, przekraczający rozpiętość przeciętnej ręki, to chwyt wyrazowy kilkakrotnie użyty przez Chopina (por. np. cz. II, t. 65-66, czy Nokturn H op. 62 nr 1, t. 88-89).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn