mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 250

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez łuku w źródłach

!!!   miniat: nic.                  Tu pusta klisza 
..

W tekście głównym proponujemy uzupełnienie łuku na podstawie porównania z analogicznym t. 226.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 250-251

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Triola w t. 251 w Wf (→Wa)

!!!   miniat: ostatnia ósemka 250 i cały 251, tylko dolna 5-linia.                   TGTU

Triola w t. 250 w Wn

zamienić drugie figury szesnastkowe l.r. – triola na końcu 250, dwie szesnastki na końcu 251.
..

Wersja Wn, w której figury l.r. w 2. połowie t. 250 i 251 są zamienione, występowała początkowo także w Wf, gdzie jednak Chopin zmienił ją w ostatniej fazie korekt. Była to najprawdopodobniej pomyłka sztycharza Wf. Właściwą kolejność figur w Wf potwierdza dodatkowo palcowanie wpisane w WfD w t. 251.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wn

t. 250-252

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez łuków w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: taka jak w 256.             Tu pusta klisza 

4 łuki w Wn3

dla każdej figury
..

Łuki dodane w Wn3 – na wzór autentycznych łuków l.r. zapewne odpowiadają wykonaniu przewidzianemu przez Chopina. W tekście głównym nie dodajemy ich jednak, gdyż podział na poszczególne figury wynika tu z samego ukształtowania motywów, podkreślonego jeszcze wiązaniami. Podobne łuki wprowadzono w Wn3 także w t. 256-257.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 250-256

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Akcenty i  w A

!!!   miniat: te co 118-124 (odpowiednio zmodyfikowane).           Tu EZnieU

 i akcent w KF (→Wn1)

EZnieU1 (na miniaturze widełki ucięte, bez prawego końca)

Różne akcenty w Wf

jak war_11, tylko akcenty długie zamiast wideł

Różne akcenty pr.r. i l.r. w Wa

3 pionowe nad pr.r. (nad pięciolinią) i 4 krótkie pod l.r.

Krótkie akcenty w Wn2 (→Wn3)

EZTU

Akcenty długie, alternatywna propozycja redakcji

4 długie
..

Mimo widocznych w A bardzo dużych różnic w długości znaków w t. 250, 252, 254 i 256, uważamy, że wszystkie one są akcentami. Znak w t. 250, który sam w sobie mógłby uchodzić za akcent długi, w kontekście dwóch następnych interpretujemy jako krótki. Z powodów omówio­nych w analogicznych t. 118-124, w tekście głó­w­nym podajemy ujednoliconą notację z czterema krótkimi akcentami, rozwiązanie to zastosowano także w Wn2 (→Wn3). Brak dwóch znaków w KF (→Wn1) to zapewne przeoczenie, a zmiany wprowadzone w Wa, z rozdwojeniem akcentów i charakterystycznym dla tego wydania użyciem akcentów pionowych – adiustacja.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 250

Utwór: op. 22, Polonez

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed es2. Znak dodano również w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn