Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 392

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuk w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.            TGTU

Bez łuku w Wn3

..

Brak pierwszego łuku to niewątpliwe przeoczenie Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 392-393

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

fis-fis1 powtórzone w A (→KFWn1)

!!!   miniat: wycinek, obie pięciolinie, t. 392 i 1. ćwierćnuta 393.               Tu pusta klisza 

Tylko fis1 powtórzone w Wf (→Wa)

tylko łuk fis

fis-fis1 przetrzymane w Wn2 (→Wn3)

..

Porównanie z t. 266-267 i analog. (łącznie 7 miejsc) wskazuje na niewątpliwą pomyłkę Chopina. W tekście głównym uwzględniamy więc łuki przetrzymujące dodane w Wn2 (→Wn3). Łuk przetrzymujący fis dodano już w Wf (→Wa), co prawdopodobnie jest adiustacją sztycharza, który rutynowo uzupełnił brakujący łuk w akordzie na dolnej pięciolini (przykładu tego rodzaju rutynowego uzupełnienia dostarcza Mazurek D op. 33 nr 3, t. 8-9 i 24-25).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 393-398

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Łuk Wa i Wf

!!!!   min jak w t. 51, klisze odpowiednio

Interpretacja kontekstowa łuku KG (→Wn)

!!!  jak w t. 51

..

Łuk KG jest wyraźnie niedokładny – prawy koniec wypada na końcu t. 398 (t. 56), co słusznie poprawiono w Wn, przesuwając go nad początkową ćwierćnutę. Osłabia to wiarygodność wersji KG (→Wn) także w odniesieniu do początku łuku. Dlatego do tekstu głównego przyjmujemy zgodną i niebudzącą wątpliwości wersję Wa i Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 393

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

w A (→Wn)

Bez wskazówki w Wf (→Wa)

..

Brak wskazówki dynamicznej w Wf (→Wa) to najprawdopodobniej przeoczenie sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 393

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Ósemka e2 w Wf (→Wa1)

!!!   miniat: 3 ostatnie nuty, tylko górna 5-linia, bez wideł.            TGTU

Szesnastka e2 w Wn i Wa2 (→Wa3)

kropka przedłużająca przy pauzie ósemkowej i przesunięte e2 z beleczką szesnastkową

..

Rytm Wn wprowadzono jako poprawkę w druku (świadczą o tym: rozplanowanie i podpisanie akordów l.r. oraz użycie pauzy z kropką, a nie dwóch pauz), zapewne w wyniku porównania z początkami analogicznych fraz partii fortepianu. Jednak w partii orkiestry (t. 25 i 29) motyw ten ma rytm taki jak Wf (→Wa1), nie ma więc powodu, by podejrzewać pomyłkę. Przywołanie tego wariantu rytmicznego także w partii solowej jest ponadto uzasadnione dalszym, odmiennym rozwojem frazy, np. użyciem samych ósemek w pokrewnym motywie w 2. połowie t. 395. W Wa2 (→Wa3) wersję z szesnastką wprowadzono niemal na pewno na podstawie porównania z Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn